there
Księga Przysłów 18:1
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Księga Przysłów 18:2
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Ewangelia wg św. Mateusza 6:1
Uważajcie, żebyście waszej sprawiedliwości nie wykonywali przed ludźmi, po to, byście byli przez nich widziani; bo wówczas nie macie zapłaty od waszego Ojca, który jest w niebiosach.
Ewangelia wg św. Mateusza 6:2
Kiedy więc udzielasz wsparcia, nie trąb przed sobą, jak to czynią obłudnicy w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zapewniam was, że odbierają już swoją zapłatę.
Ewangelia wg św. Mateusza 6:5
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy lubią modlić się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, żeby pokazać się ludziom. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.
Ewangelia wg św. Mateusza 6:16
A gdy pościcie, nie stawajcie się smutni jak obłudnicy; bo wykrzywiają swoje twarze, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.
Ewangelia wg św. Mateusza 23:5
Wszystko robią na pokaz, aby ludzie ich widzieli, w tym celu poszerzają swoje filakteria i wydłużają frędzle.
Ewangelia wg św. Łukasza 6:45
Człowiek dobry z dobrego skarbu serca swego wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu serca swego wynosi rzeczy złe; albowiem z obfitości serca mówią usta jego.
shew
Ewangelia wg św. Jana 18:20
Odpowiedział mu Jeszu: Jam jawnie mówił światu; Jam zawsze uczył w bóżnicy i w kościele, gdzie się zewsząd Żydowie schadzają, a potajemnie nicem nie mówił.
1 Księga Królewska 22:13
Tedy poseł, który chodził, aby przyzwał Micheasza, rzekł do niego, mówiąc: Oto teraz słowa proroków jednemi usty dobrze tuszą królowi; niechże będzie proszę słowo twoje, jako słowo jednego z nich, a mów dobre rzeczy.
Ewangelia wg św. Mateusza 4:6
i mówi: "Jeśli jesteś Synem Boga, rzuć się w dół, jest napisane bowiem: 'Posłańcom swoim przykaże o Tobie i na rękach cię podniosą, byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień'."
Dzieje Apostolskie 2:4-12
4
I wszyscy zostali napełnieni Tchnieniem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, tak jak Tchnienie dało im mówić.
5
Byli w Jeruszalem mieszkający Judejczycy, pobożni mężczyźni pochodzący z różnych stron świata.
6
Kiedy więc powstał ten dźwięk, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku.
7
Zdziwieni i zaskoczeni mówili: „Czyż ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?”
8
"Jak to więc jest, że każdy z nas słyszy ich mówiących w naszym własnym dialekcie, w którym zostaliśmy wychowani?"
9
Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji,
10
Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą koło Syreny, i przybysze z Rzymu,
11
Kreteńczycy i Arabowie — słyszymy mówiących ich naszymi językami wielkie rzeczy od Boga.
12
Wszyscy byli zdumieni i zaniepokojeni, jeden mówił do drugiego, co to może być.