Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Oto, Ja, spuszczę wam, jako deszcz chleb z nieba, i będzie wychodził lud, a będzie zbierał, coby dość było na każdy dzieó, abym go doświadczył, będzieli chodził w zakonie moim, czyli nie.

I rzekł Mojżesz: Da wam Pan, w wieczór mięso do jedzenia, a chleb rano do nasycenia; bo usłyszał Pan szemrania wasze, któremi szemrzecie przeciw jemu. A my co jesteśmy? Nie przeciwko nam są szemrania wasze, ale przeciwko Panu.

Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.

I rzekł im Jeszu: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.

 Judejczycy szemrali przeciw Niemu, ponieważ powiedział, że jest chlebem, który przyszedł z nieba.

 Jest chleb, który pochodzi z nieba, a kto go zje, nie musi umierać.

 Ponieważ ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. 

 To jest chleb, który pochodzi z nieba — nie jest tak, jak wówczas gdy jedli ojcowie wasi i poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył bez końca.

Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.

Jam jest ona winna macica prawdziwa, a Ojciec mój jestci winiarzem.

Lecz gdy przyszło wypełnienie czasu, posłał Bóg onego Syna swego, który się urodził z niewiasty, który się stał pod zakonem,

 Wiemy zaś, że Syn Boga przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznawali Prawdziwego — i jesteśmy w Prawdziwym, w Jego Synu Jeszu Pomazańcu. Ten jest prawdziwym Bogiem i życiem eonowym.