Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie; gdyż on o mnie pisał.

A oni mu odpowiedzieli i rzekli: Izaliś i ty Galilejczyk? Badajże się, a obacz, żeć prorok z Galilei nie powstał.

Przetoż złóżcie te słowa moje do serca waszego, i do umysłu waszego, a uwiążcie je na znak na rękach waszych, i niech będą jako naczelniki między oczyma waszemi.

Napiszesz je też na podwojach domu twego, i na bramach twoich.

Proroka im wzbudzę z pośrodku braci ich, jakoś ty jest, i włożę słowa moje w usta jego, i opowiadać im będzie wszystko, cokolwiek mu rozkażę.

I stanie się, że ktobykolwiek nie był posłuszny słowom moim, które on mówić będzie w imię moje, Ja tego szukać będę na nim.

Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

Ale w zakonie Paóskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.

(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.

Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzieó, a strzegąc podwoi drzwi moich.

Do zakonu raczej i do świadectwa; ale jeźli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którem niemasz żadnej zorzy.

Szukajcież w księgach Paóskich, a czytajcie; ani jedno z tych nie uchybi, a jedno bez drugiego nie będzie; albowiem usta Paóskie to rozkazały, a duch jego sam zgromadzi je.

Kogoż zawstydzili ci mędrcy? Którzyż są przestraszeni i pojmani? Oto słowo Paóskie odrzucają; cóż to tedy za mądrość ich?

Odpowiedział Jeszu: Błądzicie, ponieważ nie znacie Pism ani mocy Bożej.

Czy nie czytaliście tego w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, ten właśnie stał się głowicą narożnika?

I rzekł mu Abraham: Mająć Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają.

I rzekł mu: Ponieważ Mojżesza i proroków nie słuchają, tedy, choćby też kto zmartwychwstał, nie uwierzą.

A miejsce onego Pisma, które czytał, to było: Jako owca ku zabiciu wiedziony jest, a jako baranek niemy przed tym, który go strzyże, tak nie otworzył ust swoich;

A odpowiadając rzezaniec Filipowi, rzekł: Proszę cię, o kim to prorok mówi? Sam o sobie, czyli o kim innym?

A cić byli zacniejsi nad one, co byli w Tesalonice, którzy przyjęli słowo Boże ze wszystką ochotą, na każdy dzieó rozsądzając Pisma, jeźliby się tak miało.

Wielki z każdej miary. Albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże.

Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

Ale ty trwaj w tem, czegoś się nauczył i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się tego nauczył.

 Całe Pismo, które Bóg natchnął, jest pomocne do nauki, do przekonywania, do poprawy, do wychowywania w szlachetności,

 Mamy mocniejszą proroczą naukę i dobrze robicie, zwracając się w jej kierunku, jak do lampy oświetlającej ciemne pomieszczenie, do momentu, aż dzień zaświta i gwiazda poranna wzejdzie w sercach waszych.

 Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Tchnieniem świętym mówili Boga święci ludzie.

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

Albowiemeś go uprzedził błogosławieóstwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

Jako rosa Hermon, która zstępuje na góry Syoóskie; albowiem tam daje Pan błogosławieóstwo i żywot aż na wieki.

A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohaóbienie i na wzgardę wieczną.

Podszedł do Niego ktoś i spytał: Nauczycielu, co dobrego mam uczynić, aby posiąść życie eonowe?

Mówi Mu: Których? Jeszu rzekł: Nie będziesz mordował, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz składał fałszywego świadectwa,

Młodzieniec powiedział: Wszystko to zachowałem. Czego mi jeszcze brakuje?

A oto niektóry zakonnik powstał, kusząc go i mówiąc: Nauczycielu! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny?

A on odpowiadając rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej siły twojej, i ze wszystkiej myśli twojej; a bliźniego twego, jako samego siebie.

A on chcąc samego siebie usprawiedliwić, rzekł do Jeszu: I któż jest mi bliźni?

Ale oni lepszej żądają, to jest niebieskiej; przetoż i sam Bóg nie wstydzi się nazywać Bogiem ich, bo im miasto zgotował.

Niewiasty odbierały umarłych swoich wzbudzonych; a drudzy są na próbach rozciągnieni, nie przyjąwszy wybawienia, aby lepszego dostąpili zmartwychwstania.

Inszy jest, co o mnie świadczy, i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które wydaje o mnie.

Ale ja mam świadectwo większe niż Janowe; albowiem sprawy, które mi dał Ojciec, abym je wykonał, te same sprawy, które ja czynię, świadczą o mnie, iż mię Ojciec posłał.

Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: Znaleźliśmy onego, o którym pisał Mojżesz w zakonie i prorocy, Jeszu, syna Józefowego, z Nazaretu.

Nie powstanie świadek jeden przeciwko człowiekowi w jakiejkolwiek nieprawości, albo w jakimkolwiek grzechu ze wszystkich grzechów, któremi by kto zgrzeszył; w uściech dwóch świadków, albo w uściech trzech świadków stanie każde słowo.

I będą się pilnie wywiadowali sędziowie; a obacząli, że świadek on jest świadkiem fałszywym, kłamstwo powiadając na brata swego,

Ale za pomocą Bożą jeszcze aż do dnia tego stoję, świadcząc i małemu, i wielkiemu, nic nie mówiąc oprócz tego, co opowiedzieli prorocy i Mojżesz, że się stać miało;

To jest, iż Chrystus miał cierpieć, a będąc pierwszym z zmartwychwstania opowiadać miał światłość ludowi temu i poganom.

Wierzysz, królu Agrypo! prorokom? Wiem, iż wierzysz.

Którą przedtem obiecał przez proroki swoje w pismach świętych,

To zbawienie analizowali i badali prorocy, którzy przepowiadali łaskę dla was.

Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jeszu. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jeszu jest duch proroctwa.

A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.

I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.