A dnia trzeciego było wesele w Kanie Galilejskiej, i była tam matka Jeszu.

A gdy nie stało wina, rzekła matka Jeszu do niego: Wina nie mają.

Rzekła matka jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, uczyócie.

Rzekł im Jeszu: Napełnijcie te stągwie wodą; i napełnili je aż do wierzchu.

A gdy skosztował przełożony wesela onej wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd by było; lecz słudzy wiedzieli, którzy wodę czerpali), zawołał on przełożony oblubieóca;

Tenci początek cudów uczynił Jeszu w Kanie Galilejskiej, a objawił chwałę swoję; i uwierzyli weó uczniowie jego.

Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.

I do Hebronu, i Rohob, i Hamon, i Kana, aż do Sydonu wielkiego.

A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Gdy to jeszcze mówił, przyszedł przełożony synagogi i oddając Mu pokłony, powiedział: Moja córka skonała, ale przyjdź, połóż na nią swą rękę, a będzie żyła.

Wówczas Kananejka z tamtych okolic przyszła i wołała: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest w złym stanie z powodu opętania.

Gdy wrócili do tłumu ludzi, podszedł do Niego człowiek, który upadł przed Nim na kolana

i błagał: Panie, zmiłuj się nad moim synem, bo bardzo cierpi. Nie panuje nad sobą [lunatyk] i często wchodzi w ogień lub wpada do wody.

A niektórego setnika sługa źle się mając, już prawie miał umrzeć, którego on sobie bardzo poważał.

Albowiem miał córkę jedyną około dwunastu lat, która już konała. (A gdy on szedł, cisnął go lud.)