I rzekł im Jeszu: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.

 To jest chleb, który pochodzi z nieba — nie jest tak, jak wówczas gdy jedli ojcowie wasi i poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył bez końca.

 A każdy, żyjący i wierzący we Mnie, nie umrze w tym eonie. Wierzysz w to?"

Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.

A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jeszu Chrystusa.

Nie będą łaknąć, ani pragnąć, i nie uderzy na nich gorącość, ani słoóce, bo ten, który ma litość nad nimi, poprowadzi ich, i podle źródeł wód powiedzie ich.

  Ponieważ zapłatą za uchybienie jest śmierć, a darem z łaski Bożej jest bezkresne życie, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.

 Nie będą wówczas głodować ani pragnąć, ani też nie upadną porażeni słońcem, ani od innego upału. 

Kto wierzy w mię, jako mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z żywota jego.

(A to mówił o Duchu, którego wziąć mieli wierzący weó; albowiem jeszcze nie był dany Duch Święty, przeto że jeszcze Jeszu nie był uwielbiony.)

Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł, a zabijał i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.

A ja prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkał na wieki,

Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi.

A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

 Który też opieczętował nas i dał zadatek Tchnienia w serca nasze.

 W którym i wy po usłyszeniu słów prawdy, czyli dobrej nowiny o waszym zbawienia, gdy uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy, 

Który jest zadatkiem dziedzictwa naszego na wykupienie nabytej własności, ku chwale sławy jego.

 A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego od Boga, którym opieczętowani zostaliście na dzień odkupienia.

Oczyszczając dusze wasze w posłuszeństwie prawdzie, do nieobłudnej miłości braterskiej z czystego serca jedni drugich miłujcie żarliwie.

 Wiemy zaś, że Syn Boga przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznawali Prawdziwego — i jesteśmy w Prawdziwym, w Jego Synu Jeszu Pomazańcu. Ten jest prawdziwym Bogiem i życiem eonowym.