Odpowiedział mu Jeszu: "Amen, amen zapewniam cię, że jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego".

 Jeszu odpowiedział: "Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.

A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.

A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.

Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.

 Boga nikt nigdy nie widział, ale Ten Jednorodzony Bóg, który jest blisko Ojca, pomógł nam Go poznać.

Odpowiedział im Jeszu i rzekł: Nauka moja nie jestci moja, ale tego, który mię posłał.

Odpowiedział Jeszu i rzekł im: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skądem przyszedł i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skądem przyszedł i dokąd idę.

Przetoż im rzekł Jeszu: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.

A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.

Ja com widział u Ojca mego, powiadam, a wy też to, coście widzieli u ojca waszego, czynicie.

Bom ja z siebie samego nie mówił, ale ten, który mię posłał, Ojciec, on mi rozkazanie dał, co bym mówił i co bym powiadać miał;

Kto mię nie miłuje, słów moich nie zachowywuje; a słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale onego, który mię posłał, Ojca.

Oto dałem go za świadka narodom, za wodza i za nauczyciela narodom.

Wszystko przekazał mi mój Ojciec. A nikt nie zna Syna, tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić.

Wszystkie rzeczy dane mi są od Ojca mego, a nikt nie zna, kto jest Syn, tylko Ojciec, i kto jest Ojciec, tylko Syn, a komu by chciał Syn objawić.

Świadczymy o tym, co było od samego początku, o tym, co na własne oczy widzieliśmy, słyszeliśmy i własnymi rękami dotykaliśmy, o Słowie [nauce] życia

 Mówimy wam o tym, co sami widzieliśmy i co słyszeliśmy, po to byście mieli z nami wspólnotę, bo my mamy wspólnotę z Ojcem i Synem Jego Jeszu Pomazańcem.

 On jest tym, który przyszedł przez wodę i krew — Jeszu Pomazaniec; nie w wodzie, tylko, ale w wodzie i we krwi, a Tchnienie jest tym, który składa świadectwo, gdyż Tchnienie jest prawdą.

 Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni.

 Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy Bogu, zrobił z Niego kłamcę, gdyż nie uwierzył świadectwu, które Bóg złożył o swoim Synu.

 Kto ma Syna Bożego, ma życie. Kto nie ma Syna Bożego, życia także nie ma.

 i od Jeszu Pomazańca, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych uchybień,

A Aniołowi zboru Laodyceóskiego napisz: To mówi Amen, świadek on wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego:

A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.

Do swej własności przyszedł, ale go właśni jego nie przyjęli.

Jeźliżeć ja sam o sobie świadczę, świadectwo moje nie jest prawdziwe.

Wyście słali do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.

Onci był świecą gorejącą i świecącą, a wyście się chcieli do czasu poradować w światłości jego.

Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza;

Badajcież się Pism; boć się wam zda, że w nich żywot wieczny macie, a one są, które świadectwo wydawają o mnie.

A choć tak wiele cudów uczynił przed nimi, przecię nie uwierzyli weó,

Aby się wypełniło słowo Izajasza proroka, które powiedział: Panie! i któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Paóskie komuż jest objawione?

Przeczże, gdy przychodzę, niemasz nikogo? a gdy wołam, nikt się nie ozywa? Izali tak jest ukrócona ręka moja, aby nie mogła odkupić? Izali niemasz we mnie mocy ku wybawieniu? Oto fukiem moim osuszam morze, obracam rzeki w pustynie, tak iż zaśmier dną ryby ich dla niedostatku wody, i zdychają od pragnienia.

Któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Paóskie komu objawione jest?

Rozciągnąłem ręce moje na każdy dzieó do ludu upornego, który chodzi drogą nie dobrą za myślami swemi;

Jeruszalem, Jeruszalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie byli posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak kwoka zbiera swoje pisklęta pod skrzydła, ale nie chcieliście!

 Ujrzałem Go: "Spiesz się i szybko opuść Jeruszalem — powiedział do mnie — gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie".

A postanowiwszy mu dzieó, przyszło ich do niego do gospody niemało, którym z doświadczeniem wykładał królestwo Boże, namawiając ich do tych rzeczy, które są o Jeszu, z zakonu Mojżeszowego i z proroków, od poranku aż do wieczora.

A będąc niezgodnymi między sobą, rozeszli się, gdy Paweł rzekł to jedno słowo: Iż dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka, do ojców naszych,

Albowiem zgrubiało serce ludu tego, a ciężko uszyma słyszeli i zamrużyli oczy swe, aby snać oczyma nie widzieli, a uszyma nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym je.

 którym bóg tego świata zaślepił umysły, aby nie oświeciło ich światło dobrej nowiny, o chwale Pomazańca, który jest obrazem Boga.