Ten przyszedł do Niego w nocy i powiedział: Rabbi! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.

A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jeszu, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.

A wiele ich z ludu uwierzyli weó i mówili: Chrystus gdy przyjdzie, izaż więcej cudów uczyni nad te, które ten uczynił?

To gdy on mówił, wiele ich weó uwierzyło.

Tedy mówił Jeszu do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;

Wszakże jednak i z książąt wiele ich weó uwierzyło; ale dla Faryzeuszów nie wyznali, aby z bóżnicy nie byli wyłączeni.

Bo umiłowali chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą.

Zasiane na gruncie skalistym to ten, kto słucha nauki i zaraz z radością ją przyjmuje,

ale nie ma w sobie korzenia, jest niestabilny, gdy będzie ucisk lub prześladowanie z powodu nauki, zaraz się gorszy.

A tymi na glebie kamienistej są ci, którzy poznawszy naukę, natychmiast z radością przyjmują ją,

lecz nie mają korzenia, są więc nie ugruntowani, gdy tylko napotkają jakiś problem lub prześladowanie z powodu tej nauki, natychmiast upadają. 

A którzy na opoce, ci są, którzy gdy słuchają, z radością słowo przyjmują, ale ci korzenia nie mają, ci do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.

Bo w Chrystusie Jeszu ani obrzezka nic nie waży, ani nieobrzezka, ale wiara przez miłość skuteczna;

 Aby obdarował was z obfitości chwalebnej potęgi Swoją dynamiczną mocą, wzmacniając przez Swoje Tchnienie w was wewnętrznego człowieka.

Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w sercach waszych;

Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,

 Chcesz poznać człowieku bezrozumny, że wiara bez działania jest martwa?