Podczas gdy prawo przez Mojżesza przekazano, to łaska i prawda pojawiły się dzięki Pomazańcowi Jeszu.

I stanie się, jeźli nie uwierzą ani tym dwom znakom, i nie usłuchają głosu twego, weźmiesz wody rzecznej, i wylejesz ją na ziemię; tedy się przemieni woda ona, którą weźmiesz z rzeki, a obróci się w krew na ziemi.

Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Mów do Aarona: Weźmij laskę twoję, a wyciągnij rękę twą na wody Egipskie, na rzeki ich, na strugi ich, i na jeziora ich, i na wszelkie zgromadzenie wód ich; i obrócą się w krew, i będzie krew po wszystkiej ziemi Egipskiej, tak w naczyniach drewnianych, jako w kamiennych.

A ryby, które były w rzece, pozdychały, i zśmierdła się rzeka, że nie mogli Egipczanie pić wody z rzeki; i była krew po wszystkiej ziemi Egipskiej.

Idźże tedy, jedz z radością chleb twój, a pij z dobrą myślą wino twoje; albowiem już wdzięczne są Bogu sprawy twoje.

Jeźli nie usłuchacie, i jeźli nie złożycie do serca, abyście dali chwałę imieniowi memu, mówi Pan zastępów, tedy poślę na was przeklęstwo, a przeklinać będę błogosławieóstwa wasze; owszem jużem je przeklął: boście tego nie złożyli do serca.

 Tym bardziej, że cierpienie nasze jest chwilowe i niewielkie, a przyczynia się do wzrostu i tak już ogromnej chwały eonowej. 

Albowiem ile ich jest z uczynków zakonu, pod przeklęstwem są; bo napisane: Przeklęty każdy, który by nie został we wszystkiem, co napisane w księgach zakonu, aby to czynił.

Ale zakon nie jestci z wiary; lecz "człowiek, który by je czynił, żyć będzie przez nie".

Odpowiedział Jeszu i rzekł mu: Iżem ci powiedział: Widziałem cię pod figowem drzewem, wierzysz; większe rzeczy nad te ujrzysz.

 Ten przyszedł do Niego w nocy i powiedział: Rabbi! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.

Tedy zasię przyszedł Jeszu do Kany Galilejskiej, gdzie był uczynił z wody wino. A był niektóry dworzanin królewski w Kapernaum, którego syn chorował.

A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.

Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.

Rzekł mu Jeszu: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznałeś mię? Filipie! kto mnie widzi, widzi i Ojca mego; jakoż ty mówisz: Ukaż nam Ojca?

Wierzcie mi, żem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie; wżdy przynajmniej dla samych spraw wierzcie mi.

I mówiliście: Oto nam ukazał Pan, Bóg nasz, chwałę swoję, i wielmożność swoję, a głos jego słyszeliśmy, z pośrodku ognia; dziś widzieliśmy, że Bóg mówił z człowiekiem, a człowiek żyw został.

I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.

Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludźmi cuda jego.

Bo się objawi chwała Paóska, a ujrzy wszelkie ciało społem, iż usta Paóskie mówiły.

Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Paóską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Paóskiego.

 Ponieważ Bóg, który rozkazał, by w ciemności zaświeciło światło, sprawił także, że w naszych sercach, pod wpływem światła ukazała się chwała Boga w postaci Jeszu Pomazańca. 

I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.

Wieleć i innych cudów uczynił Jeszu przed oczyma uczniów swoich, które nie są napisane w tych księgach.

 To spisano, żebyście uwierzyli, że Jeszu jest Pomazańcem, Synem Boga, i żebyście dzięki wierze osiągnęli życie w Jego imieniu.

 To wam napisałem, żebyście wiedzieli, że macie życie eonowe wy, którzy wierzycie w imię Syna Bożego.