Wspomnijcie na słowo, którem ja wam powiedział: Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeźlić mię prześladowali, i was prześladować będą; jeźli słowa moje zachowywali, i wasze zachowywać będą.

 Jeśli ktoś mi służy, to za Mną podąża a gdzie jestem Ja, tam i sługa mój będzie. Jeśli ktoś Mi usługuje, doceni go Ojciec.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani poseł jest większy nad onego, który go posłał.

Rzekł jej Jeszu: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.

A iżeście synowie, przetoż posłał Bóg Ducha Syna swego w serca wasze, wołającego Abba, to jest Ojcze.

Już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, to jest brata miłego, zwłaszcza mnie, a jako daleko więcej tobie i według ciała, i w Panu.

Jakób, sługa Boży i Pana Jeszu Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.

Szymon Piotr, sługa i Apostoł Jeszu Chrystusa, tym, którzy równie z nami kosztownej wiary dostali przez sprawiedliwość Boga naszego i zbawiciela naszego, Jeszu Chrystusa.

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

 Objawienie Pomazańca Jeszu, które dał Mu Bóg, aby przekazać sługom Swoim, co musi się niebawem wydarzyć; a On przez Posła przekazał te informacje słudze Swojemu Janowi, 

 W ten sposób wypełniło się Pismo, stwierdzające: Uwierzył Awraam Bogu i doliczono mu to do sprawiedliwości, a nawet przyjacielem Boga został nazwany.

Rzekła mu niewiasta: Panie! widzę, żeś ty jest prorok.

Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.

Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.

Tedy rzekł Pan: Izali ja zataję przed Abrahamem, co mam uczynić?

Znam go bowiem; przetoż przykaże synom swoim, i domowi swemu po sobie, aby strzegli drogi Paóskiej, i czynili sprawiedliwość i sąd; aby przywiódł Pan na Abrahama, co mu powiedział.

A gdy król Syryjski walczył z Izraelem, i naradzał się z sługami swoimi, mówiąc: Na tem a na tem miejscu położy się wojsko moje;

Przetoż posłał król Izraelski na ono miejsce, o którem mu był powiedział mąż Boży, i przestrzegł go, aby się go chronił, nie raz ani dwa.

I rzekł jeden z sług jego: Nie tak, królu, panie mój; ale Elizeusz prorok, który jest w Izraelu, oznajmuje królowi Izraelskiemu słowa, które mówisz w tajemnym pokoju twoim.

 Tajemnica (imienia) JHWH należny do honorujących Go, zawarł z Nimi umowę by się ujawnić.

 W rzeczywistości nic nie uczyni Pan JHWH, jeśli wcześniej nie objawi tajemnicy swojej prorokom, którzy mu służą.

Odpowiedział: Wam dane jest znać tajemnice władztwa niebios, ale im nie jest dane.

Tedy obróciwszy się do uczniów, rzekł im z osobna: Błogosławione oczy, które widzą, co wy widzicie.

Albowiem nie chroniłem się, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej.

A temu, który was może utwierdzić według Ewangielii mojej i opowiadania Jeszu Chrystusa, według objawienia tajemnicy od czasów wiecznych zamilczanej,

Lecz teraz objawionej i przez Pisma prorockie według postanowienia wiecznego Boga ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody oznajmionej;

 Mówimy o tym, co wcześniej Pismo zapowiadało "Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało" i w sercu się nie mieści, co Bóg zgotował tym, którzy Go miłują.

Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko duch człowieczy, który w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Duch Boży.

 przez to, że nam oznajmił tajemnicę swojej woli według swojego postanowienia, które przedtem w Nim powziął 

która w poprzednich pokoleniach nie była wyjawiona synom ludzkim, tak jak teraz jest ujawniona świętym posłańcom Jego i prorokom w Tchnieniu.

 tajemnicę zakrytą od eonów i od pokoleń. Teraz zaś objawioną świętym Jego,

Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.