Jeźli mię miłujecie, przykazania moje zachowajcie.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mię miłuje; a kto mię miłuje, będzie go też miłował Ojciec mój; i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.

Obrzezka nic nie jest, także nieobrzezka nic nie jest; ale zachowywanie przykazaó Bożych.

A dalej mówiąc, bracia! prosimy was i napominamy przez Pana Jeszu, jakoście przyjęli od nas, jakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tem więcej obfitowali;

Lepiej bowiem byłoby dla takich osób nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania.

 W każdym, kto żyje według Jego nauki, w tym naprawdę miłość Boga dojrzała i potwierdziła, że mamy z Nim więź, bo jesteśmy w Pomazańcu.

 Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to ufnie stajemy przed Bogiem.

 A Jego przykazaniem jest, abyśmy uwierzyli imieniu Syna Jego, Jeszu Pomazańca, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał.

 Na tym polega miłowanie Boga, że się przestrzega Jego poleceń, a Jego nakazy nie są uciążliwe.

Błogosławieni, którzy czynią przykazania jego, aby mieli prawo do drzewa żywota, i aby weszli bramami do miasta.

Rzekł im Jeszu: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.

A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.

Bom ja z siebie samego nie mówił, ale ten, który mię posłał, Ojciec, on mi rozkazanie dał, co bym mówił i co bym powiadać miał;

Ale iżby poznał świat, że miłuję Ojca, a jako mi rozkazał Ojciec, tak czynię. Wstaócież, pójdźmy stąd.

Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.

 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.

Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;

Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.

 Dzieci moje! Piszę to wam, żebyście nie uchybiali, a jeśli komuś zdarzy się uchybić, to pamiętajcie, że mamy obrońcę u Ojca, którym jest sprawiedliwy Pomazańca Jeszu.

 On jest ofiarą przebłagalną za nasze uchybienia, a nie tylko za nasze, lecz i za błędy całego świata.