Jeszu odpowiedział: Amen, zapewniam was, jeśli mielibyście wiarę i nie zwątpilibyście, zrobicie nie tylko to, co z figowcem, ale i tej górze możecie powiedzieć: Podnieś się i rzuć w morze, i tak się stanie.

W oddali zobaczył pokryty liśćmi figowiec, podszedł, żeby zobaczyć, czy coś na nim nie znajdzie, ale gdy się do niego zbliżył, nie znalazł nic oprócz liści; nie była to pora na figi.

Wierzącym będą towarzyszyły takie znaki: w moim imieniu wyganiać będą demony i będą mówić nowymi językami,

A tak wrócili się oni siedmdziesiąt z weselem, mówiąc: Panie! i dyjablić się nam poddawają w imieniu twojem.

Oto wam daję moc, abyście deptali po wężach i po niedźwiadkach i po wszystkiej mocy nieprzyjacielskiej, a nic wam nie uszkodzi.

Piotr powiedział: Srebra i złota nie mam, ale co mam, to tobie daję: w imieniu Jeszu Pomazańca z Nazaretu WSTAŃ i CHODŹ.

Nagle zerwał się, stanął na nogi i zaczął chodzić. Wszedł też z nimi do świątyni, chodząc i podskakując, wychwalał Boga.

Jeżeli my dzisiaj jesteśmy przesłuchiwani z powodu pomocy udzielonej choremu człowiekowi, dzięki czemu on odzyskał zdrowie, 

On jest kamieniem, który został odrzucony przez was, budowniczych, który stał się kamieniem węgielnym.

Albowiem duchy nieczyste od wielu tych, którzy je mieli, wołając głosem wielkim wychodziły, a wiele powietrzem ruszonych i chromych uzdrowieni są.

I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jeszu Chrystus; wstaóże, a pościel sobie. I zarazem wstał.

A Piotr wygnawszy precz wszystkie, klęknął na kolana i modlił się, a obróciwszy się do onego ciała, rzekł: Tabito, wstaó! a ona otworzyła oczy swoje i ujrzawszy Piotra, usiadła.

A to czyniła przez wiele dni; ale Paweł bolejąc nad tem i obróciwszy się, rzekł onemu duchowi: Rozkazuję ci w imieniu Jeszu Chrystusa, abyś wyszedł od niej. I wyszedł onejże godziny.

A drugiemu rozmaite języki, a drugiemu wykładanie języków.

 Wszystko zaś sprawia jedno i to samo Tchnienie, udzielając każdemu tak, jak postanowi.

I wszyscy zostali napełnieni Tchnieniem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, tak jak Tchnienie dało im mówić.

Kiedy więc powstał ten dźwięk, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku.

"Jak to więc jest, że każdy z nas słyszy ich mówiących w naszym własnym dialekcie, w którym zostaliśmy wychowani?"

Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą koło Syreny, i przybysze z Rzymu,

Jednak wielu spośród tych, którzy słyszeli tę naukę, uwierzyło, i wzrosła liczba wierzących mężczyzn do około pięciu tysięcy.

Tak że i na ulice wynosili chorych i kładli je na pościelach i łóżkach, aby przynajmniej cieó Piotra przychodzącego zacienił niektórych z nich.

I rosło słowo Boże, i pomnażał się bardzo poczet uczniów w Jeruzalemie: wielkie też mnóstwo kapłanów było posłuszne wierze.

Albowiem słyszeli je mówiące językami rozlicznemi i wielbiące Boga. Tedy odpowiedział Piotr:

Tak iż na chore przynoszono chustki albo przepaski od ciała jego, i odchodziły od nich choroby, i duchowie źli wychodzili z nich.

Przez moc znamion i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak iżem od Jeruzalemu i okolicznych krain aż do Iliryku napełnił Ewangieliją Chrystusową;

Słyszeliście, żem ja wam powiedział: Odchodzę, i zaś przyjdę do was. Gdybyście mię miłowali, wżdybyście się radowali, żem rzekł: Idę do Ojca; bo Ojciec mój większy jest niż ja.

(A to mówił o Duchu, którego wziąć mieli wierzący weó; albowiem jeszcze nie był dany Duch Święty, przeto że jeszcze Jeszu nie był uwielbiony.)

Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.

Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie.