Dziatki moje! (które znowu z boleścią rodzę, ażby Chrystus był wykształtowany w was),

 Dzieci moje! Piszę to wam, żebyście nie uchybiali, a jeśli komuś zdarzy się uchybić, to pamiętajcie, że mamy obrońcę u Ojca, którym jest sprawiedliwy Pomazańca Jeszu.

 Wy z Boga jesteście, dzieci odnieśliście nad nimi zwycięstwo, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie.

 Dzieci, unikajcie fałszywych bogów.

 Powiedział im Jeszu: Jeszcze krótki czas światło z wami jest, chodźcie dopóki światło macie, aby ciemność was nie pochwyciła, bo chodzący w ciemności nie wie gdzie idzie. 

 Dopóki światło macie, wierzcie w światło, abyście zostali synami światła". To powiedział Jeszu i odszedł, ukryty przed nimi. 

Jeszcze maluczko, a świat mię już więcej nie ogląda; lecz wy mię oglądacie; bo ja żyję, i wy żyć będziecie.

Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię; bo ja idę do Ojca.

Przetoż mówili: Cóż to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, co mówi.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.

I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.

Rzekł im tedy Jeszu: Jeszcze na mały czas jestem z wami; potem odejdę do tego, który mię posłał.

Rzekł im tedy zasię Jeszu: Ja idę, i będziecie mię szukać, a w grzechu waszym pomrzecie; gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.

I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.

A dokąd ja idę, wiecie, i drogę wiecie.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.