A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.

Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.

A gdy był w Jeruzalemie na wielkanoc w święto, wiele ich uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.

A wiele ich do niego przychodziło i mówili: Janci wprawdzie żadnego cudu nie uczynił; wszakże wszystko, cokolwiek Jan o tym powiedział, prawdziwe było.

Dowiedział się tedy lud wielki z Żydów, iż tam był, i przyszli nie tylko dla Jeszu, ale też aby Łazarza widzieli, którego był wzbudził od umarłych.

Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jeszu.

Świadczył tedy lud, który z nim był, iż Łazarza zawołał z grobu i wzbudził go od umarłych.

Tedy mówili Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto świat za nim poszedł.