A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.

A Jeszu umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.

A był jeden z uczniów jego, który się był położył na łonie Jeszu, ten, którego miłował Jeszu.

I rzekł Bóg: Weźmij teraz syna twego, jedynego twego, którego miłujesz, Izaaka, a idź do ziemi Moryja, i tam go ofiaruj na ofiarę paloną, na jednej górze, o którejć powiem.

Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.

Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował.

Bo wprawdzie chorował mało nie na śmierć; ale się Bóg zmiłował nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie miał smutku na smutek.

Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.

Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje.

Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał?

 Choruje ktoś między wami, niech zawoła starszych waszej społeczności, a ci niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imieniu Pana;

 A modlitwa wiary zbawi słabego i podniesie go Pan; a jeśli grzechy zostały popełnione, będą mu odpuszczone.

 Ja wszystkich, których miłuję, upominam i karcę. Bądź więc gorliwy i skoryguj swój sposób myslenia!