Herod
Księga Joba 18:11
Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
Księga Joba 18:12
Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
Księga Psalmów 73:19
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Ewangelia wg św. Mateusza 14:1-12
1
W tym czasie tetrarcha Herod usłyszał wieść o Jeszu.
2
I powiedział do usługujących mu chłopców: To jest Jan Zanurzyciel; to on został wzbudzony z martwych i dlatego przejawy mocy ujawniają się w nim.
3
Gdyż Herod schwytał Jana, związał go i wrzucił do więzienia z powodu Herodiady, żony jego brata Filipa.
4
Bo mu Jan mówił: Nie możesz jej mieć.
5
I chociaż chciał go zabić, to jednak bał się tłumu, gdyż uważali go za proroka.
6
Podczas rocznicy urodzin Heroda córka Herodiady zatańczyła i spodobała się Herodowi,
7
dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi.
8
Ona natomiast namówiona przez matkę, powiedziała: Daj mi tu na misie głowę Jana Zanurzyciela.
9
I zasmucił się król, ale ze względu na przysięgę oraz spoczywających wraz z nim gości polecił, aby spełniono jej prośbę.
10
Posłał zatem i ścięto Jana w więzieniu.
11
I przyniesiono jego głowę na misie, i dano dziewczynie, a ona zaniosła ją swojej matce.
12
Następnie przyszli jego uczniowie, zabrali zwłoki, pogrzebali je, a potem poszli i donieśli o tym Jeszu.
Ewangelia wg św. Marka 6:14-28
14
Usłyszał o Jeszu król Herod, gdyż Jego imię stało się głośne i krążyła pogłoska, że Jan Zanurzyciel powstał z martwych i dlatego On działa z wielką mocą.
15
Inni twierdzili, że to Elja [Eliasz]. Jeszcze inni przekonywali, że to prorok jak wielu innych.
16
Herod doszedł do wniosku, że to Jan, którego kazał ściąć, że on powstał z martwych.
17
Ponieważ sam Herod przez posłańców schwytał Jana i związał go w więzieniu z powodu Herodiady, kobiety swojego brata Filipa, gdyż Herod ją poślubił.
18
Ponieważ Jan mówił Herodowi: Nie wolno ci posiadać kobiety twojego brata.
19
Herodiada nie lubiła Jana i chciała go zabić, ale nie była w stanie.
20
Ponieważ Herod obawiał się Jana, wierzył, że to człowiek sprawiedliwy i święty, więc go chronił, a kiedy go słuchał, odczuwał niepokój, ale i tak lubił go słuchać.  
21
Pojawiła się jednak okazja, gdy Herod na pamiątkę urodzin wyprawił ucztę dla swoich dostojników, trybunów oraz ważnych osobistości z Galilei.
22
Gdy weszła córka Herodiady i zatańczyła, spodobała się Herodowi i spoczywającym z nim. Władca obiecał dziewczynce: Poproś mnie, o co chcesz, a dam ci.
23
Przysiągł jej hojnie: O cokolwiek byś mnie poprosiła, dam ci, aż do połowy mojego królestwa.
24
Wówczas wyszła i spytała swojej matki: O co mogłabym poprosić? Ta zaś odpowiedziała: O głowę Jana Zanurzyciela.
25
Wróciła więc pospiesznie do władcy i poprosiła: Chcę, żebyś mi zaraz dał na półmisku głowę Jana Zanurzyciela.
26
Władca bardzo się zasmucił, ale ze względu na przysięgę i spoczywających z nim nie chciał jej odmówić.
27
Wysłał więc władca od razu żołnierza ze straży przybocznej i rozkazał przynieść jego głowę. Poszedł więc i ściął go w więzieniu.
28
I przyniósł jego głowę na półmisku i dał ją dziewczynce, a dziewczynka dała ją swojej matce.
he
Ewangelia wg św. Łukasza 21:25
 I będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów w bezradności szumu morza i nawałnicy.
Księga Izajasza 22:5
Albowiem to jest dzieó ucisku i podeptania, i zamięszania od Pana, Pana zastępów, w dolinie widzenia, dzieó burzenia murów, i wołania na góry.
Księga Micheasza 7:4
Najlepszy z nich jest jako oset, najszczerszy przechodzi ciernie; dzieó stróżów twoich i nawiedzenia twego przychodzi; już nastanie powikłanie ich.