Pieśó stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skądby mi pomoc przyszła.

Pomoc moja jest od Pana, który stworzył niebo i ziemię.

Rozkazał tłumowi spocząć na trawie, wziął te pięć chlebów i te dwie ryby, spojrzał w górę, pobłogosławił, po czym łamał i podawał chleby uczniom, a uczniowie ludziom.

następnie spojrzał w niebo, westchnął i powiedział mu: Effata, to znaczy: Otwórz się!

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»

I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.

Wziął siedem chlebów i ryby, podziękował, połamał i podał swoim uczniom, a uczniowie przekazali je ludziom.

Wziął tedy Jeszu one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.

(Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)

A to rzekłszy i chleb wziąwszy, podziękował Bogu przed wszystkimi i złamawszy począł jeść.

Kto przestrzega dnia, Panu przestrzega; a kto nie przestrzega dnia, Panu nie przestrzega; kto je, Panu je, bo dziękuje Bogu; a kto nie je, Panu nie je, a dziękuje Bogu.

A ponieważ ja z dziękowaniem pożywam, czemuż o to mam być bluźniony, za co ja dziękuję?

A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyócie na pamiątkę moję.

Bo wszelkie stworzenie Boże dobre jest, a nic nie ma być odrzuconem, co z dziękowaniem bywa przyjmowane;

Albowiem poświęcone bywa przez słowo Boże i przez modlitwę.