A tak wrócili się oni siedmdziesiąt z weselem, mówiąc: Panie! i dyjablić się nam poddawają w imieniu twojem.

I odpowiedział mąż, który stał między mirtami, i rzekł: Ci są, których posłał Pan, aby przeszli ziemię.

Gdy apostołowie zeszli się u Jeszu, opowiedzieli Mu o wszystkim, czego dokonali i jak nauczali.

 Zaufajcie i poddajcie się tym, którzy wam przewodzą, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami, jako mający zdać raport. Niech z radością to czynią, a nie ze wzdychaniem, bo nie byłoby to dla was korzystne.   

Słysząc to Jeszu, odpłynął stamtąd łodzią, ponieważ szukał miejsca ustronnego, by znaleźć się na osobności. Kiedy jednak ludzie się o tym dowiedzieli, wyszli ze swoich miast i pieszo poszli za nim.

Dlaczego On bluźni? Kto może przebaczać grzechy, jeśli nie sam Bóg?

Wówczas powiedział im: Udajcie się w miejsce ustronne i tam trochę odpocznijcie. Wielu bowiem przychodziło i odchodziło, tak że nie mieli nawet warunków, by zjeść.

Odpłynęli więc łodzią w ustronne miejsce.

Biada ci, Chorazynie! Biada ci, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie ujawniły się te przejawy mocy, które się stały u was to, dawno w worze i popiele by się skorygowały.

Natychmiast po tym wymógł na swoich uczniach, aby wsiedli do łodzi i pierwsi popłynęli na drugą stronę w kierunku Betsaidy, a On rozpuści tłum.

A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzejowego i Piotrowego.