A tak oni szli od obliczności onej rady, radując się, iż się stali godnymi odnosić zelżywość dla imienia Jeszu.

A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje,

 Dlatego mam upodobanie w słabościach cielesnych, w  doznanych zniewagach, w narzuconym mi przymusie, w prześladowaniach i uciskach znoszonych dla Pomazańca. Ponieważ gdy jestem słaby, wówczas czuję moc. 

Który się teraz raduję w doległościach moich dla was i dopełniam ostatków ucisków Chrystusowych na ciele mojem za ciało jego, które jest kościół.

 Przede wszystkim moi drodzy bądźcie zadowoleni z wszelkich prób, z którymi się zmagacie,

Gdy Elisabet usłyszała przywitanie Mariam, podskoczyło dziecko w jej łonie i Elisabet została napełniona świętym Tchnieniem.

Gdy tylko usłyszałam twoje przywitanie, dziecko w moim łonie podskoczyło z radości.

I stało się, gdy skrzynia Paóska wchodziła do miasta Dawidowego, że Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, a widząc króla Dawida ze wszystkiej mocy skaczącego przed Panem, wzgardziła go w sercu swojem.

I stało się, gdy skrzynia Paóska wchodziła do miasta Dawidowego, że Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, a widząc króla Dawida ze wszystkiej mocy skaczącego przed Panem, wzgardziła go w sercu swojem.

Tedy poskoczy chromy jako jeleó, a niemych język śpiewać będzie; albowiem wody na puszczy wynikną, a potoki na pustyniach.

Nagle zerwał się, stanął na nogi i zaczął chodzić. Wszedł też z nimi do świątyni, chodząc i podskakując, wychwalał Boga.

 Zawołał głośno: "Stań prosto na nogach!" A on zerwał się i zaczął chodzić.

Owszem miłujcie nieprzyjacioły wasze, i czyócie im dobrze, i pożyczajcie, nic się stąd nie spodziewając, a będzie wielka zapłata wasza, i będziecie synami Najwyższego; albowiem on dobrotliwy jest przeciw niewdzięcznym i złym.

 Cieszcie się i radujcie, że wasza zapłata w niebiosach jest wielka, podobnie prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

 Uważajcie, żebyście waszej sprawiedliwości nie wykonywali przed ludźmi, po to, byście byli przez nich widziani; bo wówczas nie macie zapłaty od waszego Ojca, który jest w niebiosach.

 Kiedy więc udzielasz wsparcia, nie trąb przed sobą, jak to czynią obłudnicy w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zapewniam was, że odbierają już swoją zapłatę.

Co jest jawnym dowodem sprawiedliwego sądu Bożego, abyście godnymi byli poczytani królestwa Bożego, dla którego też cierpicie,

A wam, którzyście uciśnieni, odpocznienie z nami przy objawieniu Pana Jeszu z nieba z Aniołami mocy jego,

Jeźli cierpimy, z nim też królować będziemy; jeźli się go zapieramy, i on się nas zaprze.

 Dobrą walkę stoczyłem, bieg kończę, wiarę zachowując do końca.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, który wręczy mi Pan, sprawiedliwy sędzia w odpowiednim dniu. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

 Bez wiary nie można podobać się Bogu, kto chce zbliżyć się do Boga, musi wierzyć, że Bóg Jest i że nagradza tych, którzy Go szukają. 

Za większe pokładając bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę.

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Temu, co zwycięży, dam jeść z drzewa żywota, które jest w pośrodku raju Bożego.

Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto wrzuci dyjabeł niektórych z was do więzienia, abyście byli doświadczeni; i będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.

Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Kto zwycięży, nie będzie obrażony od wtórej śmierci.

 Kto ma uszy, niech usłyszy, co Tchnienie mówi do Powołanych. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto je otrzymuje. 

A kto zwycięży i zachowa aż do koóca uczynki moje, dam mu zwierzchność nad poganami.

Kto zwycięży, ten będzie obleczony w szaty białe i nie wymażę imienia jego z ksiąg żywota, ale wyznam imię jego przed obliczem Ojca mojego i przed Aniołami jego.

Kto zwycięży, uczynię go filarem w kościele Boga mojego, a więcej z niego już nie wynijdzie; i napiszę na nim imię Boga mego i imię miasta Boga mego, nowego Jeruzalemu, które zstępuje z nieba od Boga mego i imię moje nowe.

 Zwycięzca dostanie swój udział w tym wszystkim i będę mu Bogiem, a on mi będzie synem.

Bo gdy mordowała Jezabel proroki Paóskie, tedy wziął Abdyjasz sto proroków, i skrył ich po pięćdziesiąt do jaskini, i żywił je chlebem i wodą.)

Przetoż posłała Jezabela posła do Elijasza, mówiąc: To mi niech uczynią bogowie, i to mi niech przyczynią, jeźli o tym czasie jutro nie położę duszy twojej, jako duszy którego z onych.

Który odpowiedział; Gorliwiem się zastawiał o Pana, Boga zastępów; albowiem synowie Izraelscy opuścili przymierze twoje, ołtarze twoje zburzyli, i proroki twoje mieczem pomordowali, a zostałem ja sam, i szukają duszy mojej, aby mi ją odjęli.

A on odpowiedział: Gorliwiem się zastawiał o Pana, Boga zastępów: albowiem opuścili przymierze twoje synowie Izraelscy, ołtarze twoje poburzyli, a proroki twoje mieczem pomordowali, i zostałem ja sam, a szukają duszy mojej, aby mi ją odjęli.

I rzekł Achab do Elijasza: A jużeś mię znalazł nieprzyjacielu mój? A on odpowiedział: Znalazłem; albowiemeś się zaprzedał, abyś czynił złość przed oczyma Paóskiemi.

I rzekł król Izraelski do Jozafata: Jest jeszcze mąż jeden, przez któregobyśmy się mogli radzić Pana; ale go ja nienawidzę, bo mi nic dobrego nie prorokuje, jedno złe, Micheasz, syn Jemla. I rzekł Jozafat: Niech tak nie mówi król.

I rzeczesz: Tak mówi król: Wsadźcie tego męża do więzienia; a dawajcie mu jeść chleb utrapienia i wodę ucisku, aż się wrócę w pokoju.

Tedy rzekł król: To niechaj mi uczyni Bóg, i to przyczyni, jeźli się głowa Elizeusza, syna Safatowego, na nim dzisiaj ostoi.

Ale gdy cię rozdraźnili, i stalić się odpornymi, zarzuciwszy zakon twój w tył swój, a proroków twoich pobili, którzy się oświadczali przed nimi, aby ich nawrócili do ciebie, i dopuszczali się bluźnierstwa wielkiego:

Próżnom bił synów waszych, karania nie przyjęli; miecz wasz pożarł przecie proroków waszych, jako lew tracący.

Rolnicy jednak wzięli jego sług i jednego ubiczowali, drugiego zabili, a kolejnego ukamienowali.

Ponownie wysłał kolejnych sług, a nawet więcej, ale potraktowali ich podobnie jak tych pierwszych.

W ten sposób świadczycie o sobie, że jesteście synami tych, którzy mordowali proroków.

Węże! Potomstwo żmij! Jak chcecie uciec przed sądem Gehenny?

Spadnie na was cała krew sprawiedliwa, która została przelana na ziemi: od krwi sprawiedliwego Abla aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zabiliście pomiędzy przybytkiem a ołtarzem.

Jeruszalem, Jeruszalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie byli posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak kwoka zbiera swoje pisklęta pod skrzydła, ale nie chcieliście!

Ludzie twardego karku i nieobrzezanego serca, i uszów! wy się zawżdy sprzeciwiacie Duchowi Świętemu jako ojcowie wasi, tak i wy.

Któregoż z proroków nie prześladowali ojcowie wasi, i nie pozabijali tych, którzy przedtem opowiadali o przyjściu tego Sprawiedliwego, któregoście wy się teraz stali zdrajcami i mordercami?

Albowiem wy, bracia! staliście się naśladowcami zborów Bożych, które są w żydowskiej ziemi, w Chrystusie Jeszu; boście i wy też cierpieli od ziomków waszych, jako i oni od Żydów.

Którzy i Pana Jeszu zabili, i swoich własnych proroków, i nas wygnali, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni,

A cóż więcej mam mówić? Bo by mi czasu nie stało, gdybym miał powiadać o Giedeonie i o Baraku, i o Samsonie, i o Jefcie, i o Dawidzie, i o Samuelu, i o prorokach.

Zagaszali moc ognia, uchodzili ostrza mieczów, mocnymi się stawali z niemocnych, mężnymi bywali na wojnie, wojska cudzoziemców do uciekania przywodzili.

Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nadto i związek i więzienia.

(Których nie był świat godzien;) tułali się po pustyniach i po górach, i jaskiniach, i jamach ziemi.