I rzekł Jeszu: Któż jest, co się mnie dotknął? a gdy się wszyscy zapierali, rzekł Piotr, i ci, którzy z nim byli: Mistrzu! lud cię ciśnie i tłoczy, a ty mówisz: Kto się mnie dotknął?

 W tych okolicznościach, gdy wokół zgromadziły się wielotysięczne tłumy, tak że się ludzie nawzajem deptali, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: Strzeżcie się zakwasu faryzeuszów, to jest obłudy.

 Przechadzając się wzdłuż Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, jego brata, jak rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

 Natychmiast pozostawili sieci i poszli za Nim.

 Oni natychmiast pozostawili łódź oraz swojego ojca i poszli za Nim.

A od czasu Jana Zanurzyciela aż dotąd władza niebios doznaje zaboru i przywłaszczają ją gwałtownicy.

Gdy szedł brzegiem Jeziora Galilejskiego, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymona, jak raz z jednej, a raz z drugiej strony łodzi rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

A oni od razu pozostawili sieci i ruszyli za Nim.

Powołał ich, a oni zostawili ojca swojego Zebedeusza w łodzi z najemnikami i poszli za nim.

Polecił swoim uczniom, by była dla Niego przygotowana łódka, z powodu tłumu, który mógłby Go stratować.

I poszedł z nim, a lud wielki tłoczył się wokół Niego.

Postanowcież sobie miasta; miasta dla ucieczki mieć będziecie, aby tam uciekał mężobójca, któryby zabił kogo z nieobaczenia.

A od równin aż do morza Cynerot na wschód słoóca, i aż do morza pustyni, do morza słonego na wschód, idąc ku Betsemot, i od południa pod górę Fazga.

I przeprawiwszy się, przybyli do ziemi w Genezaret.

Po przeprawieniu na drugą stronę przybili do brzegu w ziemi Genezaret.