Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego.

I odpocznie na nim Duch Paóski, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Paóskiej.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.

Panujący Pan dał mi język umiejętny, abym umiał czasu przygodnego mówić słowo upracowanemu. Budzi mię na każdy zaranek, pobudza uszy moje, abym słuchał tak jako uczący się pilnie.

A toć będzie przymierze moje z nimi, mówi Pan: Duch mój, który jest w tobie, i słowa moje, którem włożył w usta twoje, nie odstąpią od ust twoich, ani od ust nasienia twego, ani od ust potomków nasienia twego, mówi Pan, odtąd aż na wieki.

 Królowie i władcy ziemi zorganizowali się przeciw Bogu i Jego Pomazańcowi.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Siedmdziesiąt tego dni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zagładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzienie sprawiedliwości wiecznej, i na zapieczętowanie widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych.

Ten najpierw znalazł Szymona, brata swego własnego, i rzekł mu: Znaleźliśmy Mesyjasza, co się wykłada Chrystus.

Albowiem się zebrali prawdziwie przeciwko świętemu Synowi twemu Jeszu, któregoś pomazał, Herod i Poncki Piłat z pogany i z ludem Izraelskim.

Jako Jeszu z Nazaretu pomazał Bóg Duchem Świętym i mocą, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkie opanowane od dyjabła; albowiem Bóg był z nim.

A on podniósłszy oczy swoje na uczniów, mówił: Błogosławieni jesteście wy, ubodzy! bo wasze jest królestwo Boże.

A odpowiadając Jeszu, rzekł im: Szedłszy oznajmijcie Janowi, coście widzieli i słyszeli, iż ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci biorą oczyszczenie, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim opowiadana bywa Ewangielija.

Ale cisi nader się rozweselą w Panu, a ubodzy ludzie rozweselą się w Świętym Izraelskim.

I zostawię w pośrodku ciebie lud ubogi a nędzny, i ufać będą w imieniu Paóskiem.

A dnia onego, gdy wzruszone było, pewnie poznali nędzni z trzody, którzy się na mię oglądali, że to słowo Paóskie.

 Błogosławieni pokorni Tchnieniu, ponieważ ich jest władza niebios.

Niewidomi odzyskują wzrok i unieruchomieni chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest dobra nowina,

Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?

I uczynki jego pierwsze i poślednie zapisane są w księgach królów Izraelskich i Judzkich.

Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.

Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.

Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych.

Bo to wszystko ręka moja uczyniła, i nią stanęło to wszystko, mówi Pan. Wszakże Ja na tego patrzę, który jest utrapionego i skruszonego ducha, a który drży na słowo moje.

I rzekł Pan do niego: Przejdź przez pośrodek miasta, przez pośrodek Jeruzalemu, a uczyó znak na czołach mężów, którzy wzdychają i narzekają nad wszystkiemi obrzydliwościami, które się dzieją w pośród niego.

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,

Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.

Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.

Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.

Który czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym, i daje chleb zgłodniałym; Pan rozwiązuje więźniów.

Aby otwierał oczy ślepych, a wywodził więźniów z ciemnicy, i z domu więzienia siedzących w ciemnościach.

Jam go wzbudził w sprawiedliwości, i wszystkie drogi jego wyprostuję. Onci zbuduje miasto moje, a więźniów moich wypuści, nie za okup, ani za dar, mówi Pan zastępów.

Abyś mówił więźniom: Wynijdźcie; a tym, co są w ciemnościach: Okażcie się. Podle dróg paść się będą, a po wszystkich miejscach wysokich będą pastwiska ich.

I rzeczesz: Izali korzyść od mocarza odjęta będzie? Izali pojmany lud sprawiedliwego wybawiony będzie?

Owszem, tak mówi Pan: I pojmany lud mocarzowi odjęty będzie, i korzyść okrutnikowi wydarta będzie; albowiem przeciwnikowi twemu Ja się sprzeciwię, a synów twoich Ja wyswobodzę.

Otrząśnij się z prochu, powstaó, siądź, Jeruzalemie! dobądź się z oków szyi swojej, o pojmana córko Syoóska!

Tak zaista Pan mówi: Darmoście się zaprzedali, przetoż bez pieniędzy odkupieni będziecie.

Owszem, ty wesel się dla krwi przymierza swego; albowiem wypuściłem więźniów twoich z dołu, w którym niemasz wody.

Wróćcież się tedy do twierdzy, o więźniowie, którzy nadzieję macie! albowiemci i dziś dwojako opowiadam i nagrodzę.

 Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swojego umiłowanego,

Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłych; Pan miłuje sprawiedliwych.

I usłyszą dnia onego głusi słowa ksiąg, a z mroku i z ciemności oczy ślepych patrzać będą.

Ale cisi nader się rozweselą w Panu, a ubodzy ludzie rozweselą się w Świętym Izraelskim.

I nie będą się błąkać oczy widzących, i uszy słuchających pilnie słuchać będą.

Tedy się otworzą oczy ślepych, a uszy głuchych tworzone będą.

I powiodę ślepych drogą, której nie znali, a ścieszkami, o których nie wiedzieli, poprowadzę ich; obrócę przed nimi ciemności w światłość, a co nierównego, w równinę. Toć jest, co im uczynię, a nie opuszczę ich.

O głusi! słuchajcie; a wy ślepi! przejrzyjcie, abyście widzieli.

Powstaó, objaśnij się! ponieważ przyszła światłość twoja, a chwała Paóska weszła nad tobą.

Bo oto ciemności okryją ziemię, a zaćmienie narody; ale nad tobą wejdzie Pan, a chwała jego nad tobą widziana będzie.

 Ale dla was, mających respekt dla imienia mojego, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego promieniach. Wówczas wybiegniecie w radosnych podskokach, jak tuczone cielęta uwolnione z ograniczeń. 

 lud siedzący w ciemności zobaczył wielkie światło, a siedzącym w krainie i cieniu śmierci, światło im wzeszło."

Gdy Jeszu opuszczał to miejsce, podążali za Nim dwaj niewidomi, wołając: Zlituj się nad nami, Synu Dawida!

Wówczas dotknął ich oczu, mówiąc: Niech się wam stanie według waszej wiary.

Niewidomi odzyskują wzrok i unieruchomieni chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest dobra nowina,

I rzekł mu Jeszu: Na sądemci ja przyszedł na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby ślepymi byli.

 Powiedział im Jeszu: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście uchybienia. Teraz jednak mówicie: Widzimy; dlatego wasze uchybienie pozostaje.

Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

 Byliście kiedyś ciemnością, teraz zaś jesteście światłem w Panu, zachowujcie się jak dzieci światła.  

 Sprawdzajcie co Panu się Podoba. 

 Bo o tym co robią w ukryciu, wstyd jest nawet mówić. 

 Dlatego się mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a oświetli cię Pomazaniec. 

Wszyscy wy jesteście synowie światłości i synowie dnia; nie jesteśmy synowie nocy ani ciemności.

Przeto nie śpijmy jako i insi, ale czujmy i bądźmy trzeźwymi.

Wy jesteście grupą wybrańców, kapłaństwem władcy, narodem wyodrębnionym do czystości, ludem nabytym, żebyście szlachetność rozgłosili tego, którzy z ciemności was wezwał do cudownego Swojego światła.

 A jednak ten nakaz, który jest w Pomazańcu, jest jakby nowym nakazem, ponieważ w Nim stał się prawdziwy i w was taki być powinien, gdyż ciemność przemija, a świeci już prawdziwe Światło.

 Kto miłuje swojego brata, ten mieszka w Świetle i nie ma w nim nic, o co można by się potknąć.

 Nieprzyjaźń ustanowię pomiędzy wami: między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej. Ono zniszczy ci głowę, a ty mu uszkodzisz piętę.

Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.

Trzciny nadłamanej nie dołamie i knota tlącego się nie dogasi, aż doprowadzi do zwycięskiego sądu.