I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju swego w dzieó sabatu do bóżnicy, i wstał, aby czytał.

I nauczał w jednej bóżnicy w sabat.

I obchodził Jeszu całą Galileę, ucząc w ich zgromadzeniu [synagodze], i głosząc dobrą nowinę o władzy niebios, i uzdrawiając wszelką dolegliwość i wszelką niemoc między ludem.

I obchodził Jeszu wszystkie miasta i wioski, nauczał w ich synagogach, głosił dobrą nowinę o władzy i uzdrawiał wszelką dolegliwość oraz wszelkie osłabienie.

Przyszedłszy do swojego miasta rodzinnego, nauczał ich w zgromadzeniu [synagodze], tak że zdumiewali się i mówili: Skąd On ma taką mądrość i moc?

Chodził więc i głosił w ich zgromadzeniach [synagogach] po całej Galilei, i wyrzucał demony.

Oto naród, któregoś nie znał, powołasz, a narody, które cię nie znały, zbieżą się do ciebie dla Pana, Boga twego, i Świętego Izraelskiego; bo cię uwielbi.

Na ten widok tłumy przestraszyły się i oddały chwałę Bogu, który dał ludziom taką władzę.

Zdziwili się wszyscy i zaczęli pytać jeden drugiego: Co to było? Jakaś nowa nauka, której towarzyszy władza! Nawet tchnieniom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne.

Ten jednak, gdy odszedł, zaczął rozgłaszać i rozpowiadać o tym, co zaszło, tak że nie mógł On już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał na zewnątrz, na odludnych miejscach. Tam też zewsząd ludzie zaczęli się do Niego schodzić