Wszakże i z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy będą wam czyste.

Co usłyszawszy Jeszu, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.

A stanąwszy Zacheusz, rzekł do Pana: Oto połowę majętności moich dam ubogim, Panie! a jeźliżem kogo w czem podszedł, oddam w czwórnasób.

Ułamuj łaknącemu chleba twego, a ubogich wygnaóców wprowadź do domu twego; ujrzyszli nagiego, przyodziej go, a przed ciałem swojem nie ukrywaj się.

Tedy wzywać będziesz, a Pan wysłucha; zawołasz, a odpowieć: Owom Ja. Jeźli odejmiesz z pośrodku siebie i jarzmo, a przestaniesz palca wyciągać, i mówić nieprawości;

Bo cię Pan ustawicznie poprowadzi, i nasyci pod największą suszą duszę twoję, a kości twoje utuczy, i będziesz jako ogród wilgotny, a jako zdrój wód, którego wody nie ustawają.

Mówił król i rzekł: Izali nie to jest on Babilon wielki, którym ja w sile mocy mojej zbudował, aby był stolicą królestwa i ku ozdobie sławy mojej?

Władca odpowie im: "Amen, zapewniam was, że cokolwiek zrobiliście dla jednego z tych braci moich najmniejszych, dla Mnie to zrobiliście".

Ponieważ można było sprzedać ten olejek za ponad trzysta denarów i rozdać pieniądze ubogim. Z tego powodu skrytykowali kobietę.

Biednych wam nie zabraknie, będziecie jeszcze mieli okazje ich wesprzeć, kiedy tylko zechcecie, a Mnie nie macie na zawsze.

Albowiem niektórzy mniemali, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jeszu: Nakup, czego nam potrzeba na święto, albo iżby co dał ubogim.

Pobożny i bojący się Boga ze wszystkim domem swoim, i czyniący jałmużny wielkie ludowi.

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

I rzekł: Kornelijuszu! wysłuchana jest modlitwa twoja, a jałmużny twoje przyszły na pamięć przed obliczność Bożą.

 Poświadczam, że według możliwości, a nawet ponad swoje możliwości, z własnej inicjatywy, 

 A nie tylko tak jak przypuszczaliśmy, ale najpierw oddali się sami Panu, a później nam z woli Boga. 

 Tak jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — obfitujcie też w tej dobroci. 

 Znacie łaskę Pana naszego, Jeszu Pomazańca, że z uwagi na was stał się biednym, będąc bogatym, abyście wy Jego biedą wzbogacili się. 

 Teraz doprowadźcie to działaniem do końca, żebyście mieli nie tylko dobry początek, ale też odpowiednie zakończenie. 

 Nie chodzi bowiem, o to by innym ulżyć, a samemu popaść w problemy, ale by była równość. 

 Żeby czyniąc dobro, bogacili się dla szlachetnego postępowania, żeby hojnie byli gotowi dzielić się z innymi. 

 Bóg nie jest niesprawiedliwy, dlatego nie zapomni o pracy waszej ani o wysiłkach w przejawianiu miłości, którą okazaliście w imieniu Jego, wspierając świętych i służąc im.

Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,

Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.

Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,

 Czy Abraham, ojciec nasz, nie został usprawiedliwiony dzięki działaniu, gdy ofiarował swego syna Iszaaka na ołtarzu?

 W ten sposób wypełniło się Pismo, stwierdzające: Uwierzył Awraam Bogu i doliczono mu to do sprawiedliwości, a nawet przyjacielem Boga został nazwany.

 Podobnie też Rachab, która była prostytutką, czy nie została usprawiedliwiona dzięki działaniu, dając schronienie posłom, a później wypuszczając ich inna drogą? 

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 Jeśli ktoś twierdzi, że miłuje Boga, a jednocześnie brata swojego nie darzy miłością, jest kłamcą. Kto nie potrafi miłować współbraci, których widzi, tym bardziej nie zdoła miłować Boga, którego nie widzi.