Później, gdy jedenastu spoczywało, stał się dla nich widzialny i ostro zganił ich niewiarę oraz zatwardziałość serca, że nie uwierzyli tym, którzy Go widzieli żywego.

A gdy był wieczór dnia onego pierwszego po sabacie, a drzwi były zamknięte, gdzie byli uczniowie zgromadzeni dla bojaźni żydowskiej, przyszedł Jeszu i stanął w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!

Rzekł im zasię Jeszu: Pokój wam; jako mię posłał Ojciec, tak i ja was posyłam.

Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane.

A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.

A do któregokolwiek domu wnijdziecie, naprzód mówcie: Pokój temu domowi.

Widzę drogi jego, wszakże uzdrowię go; doprowadzę go; i przywrócę mu pociechy, i tym, którzy z nim płaczą.

I jeśli mieszkańcy tego domu rzeczywiście będą godni, niech wasz pokój przejdzie na nich, gdyby jednak nie byli godni, niech wasz pokój wróci do was.

Pokój zostawuję wam, pokój on mój daję wam; nie jako daje świat, ja wam daję; niechże się nie trwoży serce wasze, ani się lęka.

Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.

A po ośmiu dniach byli zasię uczniowie jego w domu, i Tomasz z nimi. I przyszedł Jeszu, gdy były drzwi zamknięte, a stanął w pośrodku nich, i rzekł: Pokój wam!

A sam Pan pokoju niech wam da pokój zawsze i wszelkim sposobem. Pan niech będzie z wami wszystkimi.

Jan siedmiu zborom, które są w Azyi. Łaska wam i pokój niech będzie od tego, który jest i który był, i który przyjść ma; i od siedmiu duchów, którzy są przed oblicznością stolicy jego;