I niektóre niewiasty, które był uzdrowił od duchów złych i od niemocy ich, jako Maryja, którą zwano Magdaleną, z której było siedm dyjabłów wyszło;

I Joanna, żona Chuzego, urzędnika Herodowego, i Zuzanna, i inszych wiele, które mu służyły z majętności swoich.

Były tam też kobiety, które z daleka obserwowały, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakowa Mniejszego i Josefa, oraz Salome,

które, już w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu, było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jeruszalem.

{TEKST OD 9 WERSETU JEST KWESTIONOWANY, JAKO PÓŹNIEJSZY DOPISEK} Natomiast Jeszu, gdy powstał pierwszego dnia po odpocznieniu, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wypędził siedem demonów.

Oni jednak jej nie wierzyli, gdy im mówiła, że żyje i że Go widziała.

Ale Maryja stała u grobu, na dworze płacząc; a gdy płakała, nachyliła się w grób.

Którzy jej rzekli: Niewiasto! czemu płaczesz? Rzekła im: Iż wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.

Rzekł jej Jeszu: Niewiasto! czemu płaczesz? kogo szukasz? A ona mniemając, że był ogrodnik, rzekła mu: Panie! jeźliś go ty wziął, powiedz mi, gdzieś go położył, a ja go wezmę.

Rzekł jej Jeszu: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.