Amen, zapewniam was, że nie przeminie to pokolenie, aż w pewnym sensie wszystko się wypełni.

I rzekł do męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki: Kiedyż przyjdzie koniec tym dziwnym rzeczom?

A gdym ja to słyszał a nie zrozumiałem, rzekłem: Panie mój! cóż za koniec będzie tych rzeczy?

A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego uczniowie na osobności i spytali: Powiedz nam, kiedy się to stanie, i jaki będzie znak Twojego przyjścia oraz końca eonu?

Gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciw świątyni, zapytali Go na osobności Piotr, Jakow, Jan i Andrzej:

Powiedz nam, kiedy to nastąpi i co będzie znakiem rozpoznawczym, że to wszystko zbliża się do końca?

Tego ujrzawszy Piotr, rzekł Jeszu: Panie! a ten co?

Rzekł mu Jeszu: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.

Podczas spotkania pytali Go: Panie, czy w tym czasie przywrócisz władzę Iszraela?

Odpowiedział im: Nie dano wam poznać czasów i pór, które Ojciec objął swoją władzą.

A gdy ujrzycie Jeruzalem od wojsk otoczone, tedy wiedzcie, żeć się przybliżyło spustoszenie jego.

Tedy ci, co są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry, a ci, co są w pośrodku jej, niech wychodzą, a ci, co są w polach, niechaj nie wchodzą do niej.

 Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą.

 Gdy zacznie to się dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy wasze w górę, ponieważ nadchodzi odkupienie wasze.

Gdy więc zobaczycie ohydę spustoszenia, zapowiedzianą przez proroka Daniela, stojącą w miejscu świętym — kto czyta, niech rozumie —

wówczas, przebywający w Judei, niech uciekają w góry.

Gdy więc zobaczycie ohydę spustoszenia, stojącą tam, gdzie nie powinna — kto czyta, niech rozumie — wówczas ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry;