4
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeóstwo jego niech inny weźmie.
9
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieóstwa niechże będzie oddalone od niego.
18
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
