I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.

A teć są ostateczne słowa Dawidowe. Rzekł Dawid, syn Isajego, rzekł mówię mąż, który był zacnie wywyższony, pomazaniec Boga Jakóbowego, i wdzięczny w pieśniach Izraelskich;

Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.

Mówi im: Jak to więc jest możliwe, że Dawid pod wpływem Tchnienia nazywa go swoim Panem, gdy mówi:

Skoro sam Dawid pod wpływem świętego Tchnienia powiedział: Pan rzekła mojemu Panu: Usiądź po mojej prawej stronie, aż położę twoich nieprzyjaciół pod twoje stopy?

Skoro sam Dawid nazywa go Panem, to jak może być jego synem? Tłum z przyjemnością Go słuchał.

Ponieważ w księdze Psalmów napisano: "Niech jego mieszkanie zostanie opuszczone i niech nikt w nim nie zamieszka; niech jego stanowisko nadzorcy przejmie inna osoba".

Jako też w Psalmie wtórym napisane jest: Syn mój jesteś ty, jam ciebie dziś spłodził.

Przeto i indziej powiada: Nie dasz Świętemu twemu widzieć skażenia.

Przetoż jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli,

Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.

"Powiedział Pan mojemu Panu: Siądź po mojej prawej stronie, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod Twoimi stopami".

Skoro Dawid nazywa Go Panem, jak więc może być jego synem?

Ponieważ to nie Dauid wstąpił do nieba, lecz on sam mówi: "Powiedział Pan mojemu Panu: Zajmij miejsce po mojej prawej stronie,

do czasu, kiedy uczynię z Twoich przeciwników podnóżek dla Twoich stóp.

Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.

A do któregoż kiedy z Aniołów rzekł: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?