Strumienie rzeki jego rozweselają miasto Boże, najświętsze z przybytków najwyższego.

Pośpiesz się, a wysłuchaj mię, Panie! ustaje duch mój; nie ukrywajże oblicza twego przedemną; bomci podobny zstępującym do grobu.

Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie! do ciebie się uciekam.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

Ale ta jedna rzecz niech wam nie będzie tajna, najmilsi! iż jeden dzieó u Pana jest jako tysiąc lat, a tysiąc lat, jako jeden dzieó.

 Nie spowalnia Pan obietnicy, niektórym wydaje się to spowolnieniem, lecz jest łaskawy dla was, nie chce, by ktokolwiek zginął, ale żeby wszyscy doszli do nawrócenia

Wówczas będą na was donosić, by was gnębić, a nawet zabić i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mojego imienia.

Powstanie też wielu fałszywie przemawiających w imieniu Boga i wielu zwiodą.

Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

A o czasach i o chwilach, bracia! nie potrzebujecie, aby wam pisano.

Bo gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeóstwo! tedy na nich nagłe zginienie przyjdzie, jako ból na niewiastę brzemienną, a nie ujdą.

I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał;)

 Nie opuszczajcie zgromadzeń swoich tak, jak niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcajcie się i to tym bardziej jak widzicie przybliżający się dzień. 

Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając nad nędzami waszemi, które przyjdą.

Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie na świadectwo przeciwko wam i pożre ciała wasze jako ogieó; zgromadziliście skarb na ostatnie dni.

Żyliście w rozkoszach na ziemi i bujaliście; wytuczyliście serca wasze jako na dzieó zabijania ofiar.

Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny.