Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.

 Jeszcze mówił, gdy podszedł ktoś od przełożonego synagogi i powiedział komuś: "Twoja córka zmarła, nie trudź już Nauczyciela."

Biada wam zakonnikom! boście wzięli klucz umiejętności; samiście nie weszli, a tym, którzy wnijść chcieli, zabranialiście.

Ale niektórzy z Faryzeuszów z onego ludu rzekli do niego: Nauczycielu! zgrom ucznie twoje.

Powiadam wam: Chociażby mu nie dał wstawszy, przeto że jest przyjacielem jego, wszakże dla niewstydliwego nalegania jego wstawszy, da mu, ile potrzebuje.

 Każdy, kto prosi, otrzyma, kto szuka, znajdzie, a temu, co puka, będzie otworzone.

I powiedział im jeszcze podobieóstwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,

 Odpowiedział mu: Puść mnie, ponieważ zbliża się dzień. Jakow jednak odpowiedział: Nie puszcze cię, chyba że mnie pobłogosławisz.  

Tedy mu rzekł: Co za imię twoje? I odpowiedział: Jakób.

Pieśó Dawidowa. Panie! wołam do ciebie, pośpiesz się do mnie: posłuchaj głosu mego, gdy wołam do ciebie.

 Gdy mnie wzywać będziecie, zanosząc do mnie modlitwy, wówczas was wysłucham.

 Szukając mnie, znajdziecie; gdy będziecie szukać mnie całym sercem,

Proście, a dostaniecie, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a otworzą wam.

Gdy wrócił do uczniów, znalazł ich śpiących, więc mówi do Piotra: Nie mogliście czuwać ze Mną jednej godziny?

Ponownie odszedł i modlił się słowami: Ojcze mój, jeśli nie może Mnie minąć ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja.

Zostawił ich i znowu odszedł i po raz trzeci znowu modlił się, tymi samymi słowami.

 Z tego powodu trzykrotnie prosiłem Pana, aby mnie od tego uwolnił.