Dlatego władza niebios przypomina pewnego władcę, który chciał rozliczyć ze wszystkich spraw swoich niewolników.

Gdy zaczęli się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był winien dziesiątki tysięcy talentów.

Kolejny, podobny przykład dotyczy człowieka, który przed wyjazdem, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek.

ten, który dostał pięć talentów, poszedł, popracował nimi i zyskał kolejne pięć.

Ten, który dostał jeden, odszedł, rozkopał ziemię i ukrył srebro swojego pana.

Wówczas podszedł ten, który dostał pięć talentów, przyniósł dalsze pięć talentów, mówiąc: Panie! Powierzyłeś mi pięć talentów; obracając nimi, zyskałem kolejne pięć talentów.

Podszedł też ten, który dostał dwa talenty, i powiedział: Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto zyskałem kolejne dwa talenty.

Podszedł też ten, który dostał jeden talent i powiedział: Panie, poznałem cię, że jesteś twardym człowiekiem, że żniesz, gdzie nie posiałeś i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś.

Jego pan mu odpowiedział: Sługo zły i leniwy! Byłeś świadom, że żnę, gdzie nie siałem, i zbieram, gdzie nie rozsypałem.

Zabierzcie mu więc talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów;

Nieprzydatnego sługę wrzućcie w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębami.

I Joanna, żona Chuzego, urzędnika Herodowego, i Zuzanna, i inszych wiele, które mu służyły z majętności swoich.

Powiedział Pan: Kto jest zarządcą wiernym i roztropnym, którego ustanowi Pan nad terapeutami swoimi, by dawać w porę porcje?

I rzekł Abram: Panie Boże, cóż mi dasz? gdyż ja schodzę bez dziatek, a sprawcą domu mego jest ten Damaszczeóski Eliezer.

A przystąpiwszy do męża tego, który był sprawcą domu Józefowego, mówili do niego we drzwiach domu.

Tedy zgromadził Dawid wszystkich książęt Izraelskich, i przedniejszych z każdego pokolenia, i przełożonych nad hyfcami, którzy służyli królowi, i półkowników, i rotmistrzów, i przełożonych nad wszystką majętnością i osiadłością królewską; synów też swoich z komornikami, i z innymi możnymi, i ze wszystkim ludem rycerskim do Jeruzalemu.

 Tak niech nas ludzie postrzegają, jako sług pomazańcowych i zarządców tajemnic Bożych.

 A od zarządców oczekuje się, by każdy miał opinię wiernego.

Albowiem biskup ma być bez nagany, jako szafarz Boży, nie sam sobie się podobający, nie gniewliwy, nie pijanica wina, nie bitny, nie szukający zysku sprośnego;

Każdy jako wziął dar, tak nim jeden drugiemu usługujcie, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.

A był niektóry człowiek bogaty, który się obłóczył w szarłat i w bisior, i używał na każdy dzieó hojnie.

A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.

Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.

A inszy przyszedł, mówiąc: Panie! oto grzywna twoja, którąm miał schowaną w chustce;

Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

Prosicie, a nie bierzecie, przeto iż źle prosicie, abyście to na rozkosze wasze obracali.