W tych dniach wyszedł dekret od cesarza Augusta, żeby spisać ludność całego imperium.

Wszyscy więc wyruszyli do spisu, każdy do swojego miasta.

żeby go spisano z Mariam, poślubioną mu, a która była brzemienna.

Urodziła swojego pierwszego syna i owinęła go pieluszkami. Położyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca na kwaterze.

Wówczas stanął przy nich Poseł Pana i chwała Pana oświeciła ich; a ich ogarnął wielki strach.

ponieważ dziś urodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

I nagle przyłączyło się do Posła dużo armii niebiańskich, które wielbiły Boga słowami:

Azaż Ja się kocham w śmierci niepobożnego? mrwi panujący Pan. Izali nie raczej, gdy się odwróci od dróg swoich, aby żył?

Albowiem się Ja nie kocham w śmierci umierającego, mówi panujący Pan; nawróćcież się tedy, a żyć będziecie.

Rzeczże tedy do nich: Jako żyję Ja, mówi panujący Pan: Nie chcę śmierci niepobożnego, ale aby się odwrócił niepobożny od drogi sojej, a żył. Odwróćcież się, odwróćcież się od złych dróg swoich, przeczże macie umrzeć, o domie Izraelski!

Uważajcie, żebyście nie wzgardzili żadnym z tych małych, gdyż mówię wam, że ich Posłowie w niebiosach przez cały czas patrzą w twarz mojego Ojca, który jest w niebiosach.

{Gdyż Syn człowieczy przyszedł zbawić to, co zaginęło. [werset wątpliwy]}

Poseł zwrócił się do kobiet: Wy się nie bójcie; ponieważ wiem, że szukacie ukrzyżowanego Jeszu.

Pospieszcie się powiedzieć Jego uczniom, że wstał z martwych i wyprzedza ich w drodze do Galilei. Tam Go zobaczą. Teraz już wiecie.

Ale Anioł Paóski w nocy otworzył drzwi u więzienia, a wywiódłszy je rzekł:

A ten się zawsze Bogu modląc, widział jawnie w widzeniu, jakoby o dziewiątej godzinie na dzieó, Anioła Bożego, że wszedł do niego i rzekł mu: Kornelijuszu!

Przetoż teraz poślij męże do Joppy, a przyzwij Szymona, którego zowią Piotrem.

Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

I widziałem, i słyszałem głos wielu Aniołów około onej stolicy, i onych zwierząt i onych starców; a była liczba ich tysiąckroć sto tysięcy i dziesięćkroć sto tysięcy,

A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi, i pod ziemią i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieóstwo i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków.

Dlaczego, mówię tobie, odpuszczono jej wiele grzechów, gdyż wiele umiłowała; a komu mało odpuszczono, mało miłuje.

Tego nie twierdzę, ale jeśli nie zmienicie swojego rozumowania, wszyscy podobnie zginiecie".

Nad tymi też, którzy nosili brzemiona, i przynaglali robotnikom przy każdej robocie, byli z Lewitów pisarze, i przystawowie, i odźwierni.

Tedy odpowiedział Helkijasz i rzekł do Safana pisarza: Znalazłem księgi zakonu w domu Paóskim. I oddał Helkijasz księgę Safanowi.

Bo zebrawszy pieniądze, które się znalazły w domu Paóskim, oddali je w ręce przystawów i w ręce robotników.

A gdy słyszał król słowa zakonu, rozdarł szaty swoje.

Tak też nie jest wolą waszego Ojca w niebiosach, żeby zagubił się jeden z tych małych.

Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli".

Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.

Albowiem snać dla tego odłączył się był na chwilę od ciebie, abyś go zaś miał wiecznie,