Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

 Uczyni Pan Zastępów wszystkim narodom na tej górze, wyborną ucztę z oliwy i dojrzałego wina starannie przecedzonego.

 Na tej górze usunie zasłonę naciągniętą przed wszystkimi narodami, odlew oddzielający wszystkie narody.

I przyjdą a śpiewać będą na wysokości Syonu, i zbieżą się do dobrotliwości Paóskiej ze zbożem i z winem, i z oliwą i z jagniętami, i z cielętami, a dusza ich podobna będzie ogrodowi wilgotnemu, a nie będzie się więcej smuciła.

I opoję duszę kapłanów tłustością, a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan.

I będą Efraimczycy jako mocarz, a rozweseli się jako od wina serce ich; a synowie ich widząc to weselić się będą, i rozraduje się serce ich w Panu.

Władza niebios podobna jest do pewnego władcy, który zorganizował uroczystości weselne swojemu synowi.

Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Posiłek jest już gotowy, moje woły i tuczne bydło pobito i wszystko jest gotowe, przyjdźcie na wesele.

byli też tacy co, schwytali jego sługi, znieważyli i zabili.

Wówczas rzekł sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

Wyszli słudzy na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, zarówno złych, jak i dobrych, i sala zapełniła się spoczywającymi przy stole.

I mówi do niego: Człowieku, jak tu wszedłeś, nie mając odpowiedniego stroju? A on zaniemówił.

Ponieważ wielu jest powołanych, lecz niewielu wybranych.

Przyszedłem do ogrodu mego, siostro moja, oblubienico moja! zbieram myrrę moję z rzeczami wonnemi mojemi; jem plastr mój z miodem moim, piję wino moje z mlekiem mojem. Jedzcież, przyjaciele! pijcie, a pijcie dostatkiem, mili moi!

Nuż wszyscy pragnący pójdźcie do wód, i wy, co niemacie pieniędzy, pójdźcie, kupujcie a jedzcie; pójdźcie, mówię, kupujcie bez pieniędzy i bez zapłaty, wino i mleko.

Nakłoócie ucha swego, a pójdźcie do mnie; słuchajcie, a będzie żyła dusza wasza. I postanowię z wami przymierze wieczne, miłosierdzie Dawidowe pewne wyleję na was.

Oto naród, któregoś nie znał, powołasz, a narody, które cię nie znały, zbieżą się do ciebie dla Pana, Boga twego, i Świętego Izraelskiego; bo cię uwielbi.

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

Dał im polecenie: Idźcie po całym świecie i głoście dobrą nowinę całemu stworzeniu.

Kto uwierzy i zostanie zanurzony, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie osądzony.

Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeźliby kto usłyszał głos mój i otworzył drzwi, wnijdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.

A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech rzecze: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie; a kto chce, niech bierze wodę żywota darmo.