Tedy rzekł Elijasz Tesbita, jeden z obywateli Galaadu, do Achaba: Jako żywy Pan, Bóg Izraelski, przed którego oblicznością stoję, że nie będzie tych lat rosy, ani deszczu, jedno według słów ust moich.

Odejdź stąd, a obróć się na wschód słoóca, i skryj się u potoku Charyt, który jest przeciwko Jordanowi.

I poszedł, a uczynił według słowa Paóskiego, i przyszedłszy usiadł u potoku Charyt, który był przeciwko Jordanowi.

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.

Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.

Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

Władca bardzo się zasmucił, ale ze względu na przysięgę i spoczywających z nim nie chciał jej odmówić.

 Ale także wasze włosy na głowie są policzone. Nie bójcie się, przecież przewyższacie wartością wróble.

Albowiem tego wszystkiego narody świata szukają; aleć Ojciec wasz wie, że tego potrzebujecie.

Nie bój się, o maluczkie stadko! albowiem się upodobało Ojcu waszemu, dać wam królestwo.

Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

Nie bójcie się więc, ponieważ wy jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.