Sprzedawajcie majętności wasze, a dawajcie jałmużnę; gotujcie sobie mieszki, które nie wiotszeją, skarb, którego nie ubywa w niebiesiech, gdzie złodziej przystępu nie ma, ani mól psuje.

Mówił też i onemu, który go był wezwał: Gdy sprawujesz obiad albo wieczerzę, nie wzywajże przyjaciół twoich, ani braci twoich, ani krewnych twoich, ani sąsiadów bogatych, żeby cię snać i oni zasię nie wezwali, a stałaby ci się nagroda.

A będziesz błogosławionym; bo nie mają tobie czem nagrodzić, ale ci będzie nagrodzono przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.

 Ja też wam radzę: Pozyskujcie sobie przyjaciół przez mamonę niegodziwą, aby gdy nastanie koniec, przyjęli was do mieszkań w przyszłym eonie.

Co usłyszawszy Jeszu, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.

A stanąwszy Zacheusz, rzekł do Pana: Oto połowę majętności moich dam ubogim, Panie! a jeźliżem kogo w czem podszedł, oddam w czwórnasób.

Przez sześć dni będziesz jadł przaśniki, ale w dzieó siódmy święto uroczyste będzie Pana, Boga twego; nie będziesz czynił weó żadnej roboty.

A potem będziesz obchodził święto tygodni Panu, Bogu twemu; z dostatku ręki twej dobrowolnie dasz według tego, jako cię ubłogosławił Pan, Bóg twój.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyó ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Puszczaj chleb twój po wodzie; bo po wielu dniach znajdziesz go.

Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.

Ułamuj łaknącemu chleba twego, a ubogich wygnaóców wprowadź do domu twego; ujrzyszli nagiego, przyodziej go, a przed ciałem swojem nie ukrywaj się.

Tedy wzywać będziesz, a Pan wysłucha; zawołasz, a odpowieć: Owom Ja. Jeźli odejmiesz z pośrodku siebie i jarzmo, a przestaniesz palca wyciągać, i mówić nieprawości;

Bo cię Pan ustawicznie poprowadzi, i nasyci pod największą suszą duszę twoję, a kości twoje utuczy, i będziesz jako ogród wilgotny, a jako zdrój wód, którego wody nie ustawają.

Mówił król i rzekł: Izali nie to jest on Babilon wielki, którym ja w sile mocy mojej zbudował, aby był stolicą królestwa i ku ozdobie sławy mojej?

 Temu, kto cię prosi, daj, i nie odwracaj się od tego, kto chce od ciebie pożyczyć.

 Uważajcie, żebyście waszej sprawiedliwości nie wykonywali przed ludźmi, po to, byście byli przez nich widziani; bo wówczas nie macie zapłaty od waszego Ojca, który jest w niebiosach.

 Kiedy zaś ty udzielasz wsparcia, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa,

Wówczas powie Władca tym po swojej prawicy: Przyjdźcie, błogosławieni mojego Ojca, odziedziczcie władzę przygotowaną dla was od założenia świata.

gdy byłem nagi ubraliście Mnie, gdy byłem słaby odwiedziliście Mnie, gdy byłem w więzieniu przyszliście do Mnie.

Kiedy widzieliśmy Cię obcym przybyszem i przyjęliśmy Cię lub nagim, i ubraliśmy Cię?

Władca odpowie im: "Amen, zapewniam was, że cokolwiek zrobiliście dla jednego z tych braci moich najmniejszych, dla Mnie to zrobiliście".

biednych do pomagania wam nie zabraknie, a mnie niebawem nie będzie.

A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.

A iż Lidda była blisko Joppy, uczniowie usłyszawszy, że tam jest Piotr, posłali do niego dwóch mężów, prosząc go, aby się nie lenił przyjść do nich.

I rzekł: Kornelijuszu! wysłuchana jest modlitwa twoja, a jałmużny twoje przyszły na pamięć przed obliczność Bożą.

Przetoż poślij do Joppy, a przyzwij Szymona, którego nazywają Piotrem; ten ma gospodę w domu Szymona, garbarza, nad morzem, który przyszedłszy, mówić z tobą będzie.

Tedy uczniowie, każdy z nich według przemożenia swego, postanowili posłać na wspomożenie braci, którzy mieszkali w Judzkiej ziemi.

A po wielu latach przyszedłem, abym przyniósł jałmużny narodowi memu i ofiary.

 Tak jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — obfitujcie też w tej dobroci. 

 Znacie łaskę Pana naszego, Jeszu Pomazańca, że z uwagi na was stał się biednym, będąc bogatym, abyście wy Jego biedą wzbogacili się. 

 Kto mało zasieje, ten mało zbierze, a siejący z poświęceniem, zbierze obfite błogosławieństwo.  

 Bóg jest w stanie hojnie obdarzyć was łaską na wszelkie sposoby, byście we wszystkim i zawsze byli w pełni samowystarczalni, żebyście dysponowali środkami do każdego dobrego działania. 

 Ten, który dostarcza ziarno siejącemu i chleb na pokarm, rozmnoży także "ziarno" waszej sprawiedliwości i da wam plon obfity, 

 Ponieważ sprawowanie służby usługiwania, nie tylko uzupełnia braki świętych, ale też powoduje liczne podziękowania Bogu, 

 I sami zabiegają o was w modlitwach, polecając was przeogromnej łasce Bożej. 

 Kradnący, niech więcej nie kradnie, niech bardziej się wysila, wypracowując własnymi rękoma jakieś dobro, aby miał czym obdarować potrzebującego.

 Bóg nie jest niesprawiedliwy, dlatego nie zapomni o pracy waszej ani o wysiłkach w przejawianiu miłości, którą okazaliście w imieniu Jego, wspierając świętych i służąc im.

 Nie zapominajcie też o czynieniu dobra a także o wspólnocie, ponieważ takie ofiary sprawiają radość Bogu. 

Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?

I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?

 Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On poświęcił dla nas swoją duszę; i my powinniśmy poświęcać duszę za braci.

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 A głos ponownie przemówił do niego: "Co Bóg oczyścił, ty nie czyń ponownie nieczystym".

Wiem i upewnionym jest przez Pana Jeszu, iż nie masz nic przez się nieczystego, tylko temu, który mniema co być nieczystem, to temu nieczyste jest.

Niechże tedy dobro wasze bluźnione nie będzie.

Bo kto w tych rzeczach służy Chrystusowi, miły jest Bogu, a przyjemny ludziom.

Bo wszelkie stworzenie Boże dobre jest, a nic nie ma być odrzuconem, co z dziękowaniem bywa przyjmowane;

Albowiem poświęcone bywa przez słowo Boże i przez modlitwę.

Wszystkoć czyste czystym, lecz pokalanym i niewiernym nie masz nic czystego, ale pokalany jest i umysł, i sumienie ich.