Wszystko przekazał mi mój Ojciec. A nikt nie zna Syna, tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić.

Jeszu podszedł i powiedział im: Dana mi została wszelka władza w niebie i na ziemi.

Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.

Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,

 Amen, amen, powiadam wam, że kto słucha mojej nauki i wierzy Temu, który posłał Mnie, ma życie w przyszłym eonie i na sąd nie idzie, ale przechodzi ze śmierci do życia. 

Albowiem jako Ojciec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał żywot w samym sobie.

Widząc Jeszu, iż wszystko Ojciec podał do rąk jego, a iż od Boga wyszedł i do Boga idzie,

Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.

I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.

 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Archontom, wszelkiej Władzy i Mocy.

powyżej wszelkich Archontów i Władz, Mocy, i Panowań, i każdego imienia wymawianego nie tylko w tym eonie, ale też w mającym nadejść.

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

Wszystkoś poddał pod nogi jego. A poddawszy mu wszystko, nic nie zostawił, co by mu poddanego nie było; lecz teraz jeszcze nie widzimy, aby mu wszystko poddane było.

 Boga nikt nigdy nie widział, ale Ten Jednorodzony Bóg, który jest blisko Ojca, pomógł nam Go poznać.

 Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał, a Ja przywrócę go do życia w dniu ostatnim.

 Nie twierdzę, że Ojca ktoś widział, poza tym, który od Boga przyszedł. Ten rzeczywiście widział Ojca.

Jako mię zna Ojciec i ja znam Ojca, i duszę moję kładę za owce.

 A teraz przywróć mi Ojcze chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał.

I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.

 Ponieważ Bóg, który rozkazał, by w ciemności zaświeciło światło, sprawił także, że w naszych sercach, pod wpływem światła ukazała się chwała Boga w postaci Jeszu Pomazańca. 

 Wiemy zaś, że Syn Boga przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznawali Prawdziwego — i jesteśmy w Prawdziwym, w Jego Synu Jeszu Pomazańcu. Ten jest prawdziwym Bogiem i życiem eonowym.

Każdy, kto wychyla się do przodu, a nie trzyma się nauk Pomazańca, nie ma wspólnoty z Bogiem. Kto trzyma się nauk Pomazańca, ten ma wspólnotę zarówno z Ojcem, jak i z Synem.