Przeraził się Zacharia, gdy go zobaczył, i padł na niego strach.

Gdy zobaczyli Go idącego po wodzie, pomyśleli, że to zjawa, i krzyknęli,

Ponieważ wszyscy Go widzieli, więc wystraszyli się, lecz On ich uspokoił, mówiąc: Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!

Weszły więc do grobowca, zobaczyły młodzieńca siedzącego po prawej stronie i ubranego w białą szatę. Bardzo się zdziwiły.

On uspokoił je, mówiąc: Nie dziwcie się! Szukacie Jeszu z Nazaretu, który został ukrzyżowany; nie ma Go tutaj, ponieważ został wzbudzony. Spójrzcie, to jest miejsce, na którym leżał.

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Kim więc będzie to dziecko? Ponieważ była z nim ręka Pana.

Mariam zaś wszystkie te wypowiedzi przechowywała w swoim sercu.

Poszedł więc z nimi, przyszedł do Nazaretu i był im uległy. Jego Matka natomiast zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.

I odpowiedział mu Giedeon: Proszę Panie mój, jeźli Pan jest z nami, a czemuż na nas przyszło to wszystko? gdzież teraz są wszystkie cuda jego, które nam opowiadali ojcowie nasi, mówiąc: Izali z Egiptu nie wywiódł nas Pan? a teraz opuścił nas Pan, i podał nas w ręce Madyjanitów.

A on rzekł do niego: Proszę Panie mój, czemże wybawię Izraela? oto naród mój podły jest w Manase, a jam najmniejszy w domu ojca mego.

A o oślice, które zaginęły dziś trzeci dzień, nie martw się, boć się znalazły. Czyje jest wszystko, co najlepszego w Izraelu? Czy nie twoje, i całego domu ojca twego?

A odpowiadając Saul, rzekł: Izalim ja nie syn Jemini z najmniejszego pokolenia Izraelskiego? a dom mój azaż nie najpodlejszy między wszystkiemi domy pokolenia Benjaminowego? Przeczżeś tedy mówił do mnie takowe słowa?

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

A gdy Piotr sam w sobie wątpił, co by to było za widzenie, które widział, tedy oto ci mężowie, którzy byli posłani do Kornelijusza, pytający się o dom Szymonowy, stali przede drzwiami;