Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Wówczas stanął przy nich Poseł Pana i chwała Pana oświeciła ich; a ich ogarnął wielki strach.

Poseł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo przynoszę wam dobrą nowinę, powód do wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkich ludzi.

A widząc Giedeon, iż to był Anioł Paóski, rzekł: Ach, Panie Boże, czemużem widział Anioła Paóskiego twarzą w twarz?

 Powiedział Manoach do żony: Na pewno umrzemy, ponieważ widzieliśmy jednego z Elohim.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

A widziałem ja Danijel sam to widzenie; lecz mężowie, którzy byli ze mną nie widzieli tego widzenia; ale strach wielki przypadł na nich, i pouciekali a pokryli się.

Weszły więc do grobowca, zobaczyły młodzieńca siedzącego po prawej stronie i ubranego w białą szatę. Bardzo się zdziwiły.

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

A gdym go ujrzał, upadłem do nóg jego jako martwy. I włożył prawą rękę swoję na mię, mówiąc mi: Nie bój się! Jam jest on pierwszy i ostatni,