Przyszedł do Niego trędowaty, upadł na kolana i błagał Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

Natychmiast ustąpił trąd i został oczyszczony.

Podszedł trędowaty, pokłonił Mu się i powiedział: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

A setnik odpowiedział: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach, ale tylko powiedz słowo, a będzie uzdrowiony ten chłopiec.

Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy; i mówię temu: Idź, a idzie; innemu z kolei: Przyjdź, a przychodzi; a mojemu słudze: Zrób to, a robi.

Gdy wszedł do domu, przystąpili do Niego niewidomi, wówczas spytał ich Jeszu: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli Mu: Tak, Panie!

Jeszu wyciągnął rękę, chwycił go i powiedział: O małowierny, dlaczego zwątpiłeś?

Jeszu nie pozwolił mu, ale polecił: Idź do swojego domu, do swoich, i opowiedz im, jak wiele Pan dla ciebie zrobił i jak się nad tobą zmiłował.

Wówczas Kananejka z tamtych okolic przyszła i wołała: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest w złym stanie z powodu opętania.

Odpowiedział: Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Iszraela.

On jej odpowiedział: Nie jest dobrze zabrać chleb dzieciom i rzucić szczeniętom.

Wówczas Jeszu, odpowiedział jej: Kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, zgodnie z twoim pragnieniem. W tym momencie jej córka wyzdrowiała.

Jeszu zlitował się nad nimi, dotknął ich oczu i zaczęli widzieć, a oni poszli za Nim.

Którą ujrzawszy Pan użalił się jej, i rzekł jej: Nie płacz!