Najedli się do syta i nawet zebrano siedem koszy resztek.

Było ich około czterech tysięcy, a po nakarmieniu odesłał ich.

Przetoż dręczył cię, i głodem ci dokuczał; potem karmił cię manną, którejś nie znał, ani jej też znali ojcowie twoi, aby cię nauczył, iż nie samym chlebem żyje człowiek, ale tem wszystkiem, co pochodzi z ust Paóskich, żyć będzie człowiek.

Wtem mąż przyszedł z Baalsalisa, a przyniósł mężowi Bożemu chleby, z pierwocin zbóż, dwadzieścia chlebów jęczmiennych, i kłosów pełnych świeżych nie wykruszonych, i rzekł: Daj ludowi, aby jedli.

A tak położył przed nie; i jedli, a zbyło według słowa Paóskiego.

Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.

Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.

Wszyscy się najedli. Zebrano jeszcze dwanaście koszy wypełnionych resztkami.

Tych, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie wliczając w to kobiet i dzieci.

Wszyscy najedli się i zebrano jeszcze siedem koszów pełnych resztek.

Tych, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

I jedli, i nasyceni są wszyscy; i zebrano, co im zbyło z ułomków, dwanaście koszów.

A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.