Przybyli do Kafarnaum i od razu zaczął w dni odpoczynku [szabaty] nauczać w zgromadzeniu [synagodze].

Jego nauka wzbudzała zdziwienie, ponieważ uczył ich jak ktoś, kto posiada władzę, a nie jak znawcy Pism.

Chodził więc i głosił w ich zgromadzeniach [synagogach] po całej Galilei, i wyrzucał demony.

A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.

I zstąpił do Kapernaum, miasta Galilejskiego, a tam je nauczał w sabaty.

I zdumiewali się nad nauką jego; bo była mocna mowa jego.

I mówili: "Przecież to jest Jeszu, syn Josefa. Znamy Jego ojca i matkę, jak więc może mówić, że z nieba przyszedł."  

I dziwowali się Żydowie, mówiąc: Jakoż ten umie Pismo, gdyż się nie uczył?

Widząc odwagę Piotra i Jana, i dostrzegając, że są to ludzie niepiśmienni i prości, byli zdumieni, a także rozpoznali, że byli towarzyszami Jeszu.

Widząc też człowieka stojącego z nimi, który został uzdrowiony, nie wiedzieli, co powiedzieć.