Przerazili się bardzo i zaczęli mówić jeden do drugiego: Kim On jest, że wiatr i morze są Mu posłuszne

Przeraził się Zacharia, gdy go zobaczył, i padł na niego strach.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

A widząc ona niewiasta, że się nie utaiła, ze drżeniem przystąpiła i upadła przed nim, i dlaczego się go dotknęła, powiedziała mu przed wszystkim ludem, i jako zaraz uzdrowiona była.

Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.

Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?

Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.