Którzy siadają przy grobach, a przy bałwanach swoich nocują; którzy jedzą świnie mięso, i polewkę obrzydłą z naczynia swego.

A gdy wstąpił na ziemię, zabieżał mu mąż niektóry z onego miasta, co miał dyjabły od niemałego czasu, a nie obłóczył się w szaty, i nie mieszkał w domu, tylko w grobach.

Ponieważ wcześniej rozkazał mu: Wyjdź, tchnienie nieczyste, z tego człowieka!

A właśnie był w ich zgromadzeniu człowiek we władzy tchnienia nieczystego. On wrzasnął:

Wówczas tchnienie nieczyste szarpnęło nim, wrzasnął i wyszedł z niego.

Ponieważ rozpowiadali, że Ma tchnienie nieczyste. 

Pewna kobieta miała córkę opętaną przez nieczyste tchnienie, gdy usłyszała o Nim, natychmiast przyszła i upadła Mu do stóp.

A wtem, gdy on przychodził, rozdarł go dyjabeł i roztargał; ale Jeszu zgromił ducha nieczystego i uzdrowił młodzieóca, i oddał go ojcu jego.