W tym czasie kobieta, która krwawiła dwanaście lat, podeszła z tyłu i dotknęła kawałka Jego płaszcza.

Jeszu odwrócił się, zobaczył ją i powiedział: Odwagi, córko, twoja wiara cię ocaliła. I od tej godziny kobieta była uwolniona od swojej dolegliwości.

A niewiasta, która płynienie krwi cierpiała od lat dwunastu, i wynałożyła była na lekarzy wszystko swoje pożywienie, a nie mogła być od nikogo uleczona,

Przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szaty jego, a zarazem się zastanowiło płynienie krwi jej.

A pokropi go z wierzchu tąż krwią palcem swym siedem kroć, a oczyści go, i poświęci go od nieczystot synów Izraelskich.

Potem gdy odprawi oczyszczenie świątnicy i namiotu zgromadzenia i ołtarza, ofiarować będzie kozła żywego.

A tłustość ofiary za grzech spali na ołtarzu.

Cielca zaś ofiarowanego za grzech, i kozła za grzech, których krew wniesiona była ku sprawowaniu oczyszczenia do świątnicy, wyniosą precz za obóz, i spalą ogniem skóry ich, i mięso ich, i gnój ich.

A oto była tam niewiasta, która miała ducha niemocy ośmnaście lat, a była skurczona, tak iż się żadną miarą nie mogła rozprostować.

A był tam niektóry człowiek trzydzieści i ośm lat chorobą złożony.

Tego gdy Jeszu ujrzał leżącego, a poznawszy, że już przez długi czas chorował, rzekł mu: Chcesz być zdrów?

Bo mężczyzna, na którym dokonał się ten znak uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat.

Tamże znalazł człowieka niektórego, imieniem Eneasz, od ośmiu lat na łożu leżącego, który był powietrzem ruszony.

I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jeszu Chrystus; wstaóże, a pościel sobie. I zarazem wstał.