A właśnie był w ich zgromadzeniu człowiek we władzy tchnienia nieczystego. On wrzasnął:

Co Tobie do nas, Jeszu z Nazaretu? Przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim jesteś: Świętym od Boga.

Bywało, że całą noc i cały dzień przebywając w grobowcach i górach, krzyczał i tłukł się kamieniami.

Widząc z oddali Jeszu, przybiegł i padł przed Nim na twarz.

Wówczas demony zaczęły Go prosić: Skoro nas wyganiasz, to poślij nas w tę trzodę świń.

Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.

Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie sługami są Boga najwyższego, którzy nam opowiadają drogę zbawienia.

Tedy niektórzy z biegunów żydowskich, którzy się bawili zaklinaniem, ważyli się wzywać imienia Pana Jeszu nad tymi, którzy mieli duchy złe, mówiąc: Poprzysięgamy was przez Jeszu, którego Paweł opowiada.

Tedy odpowiedziawszy duch zły, rzekł: Znam Jeszu i wiem co Paweł; ale wy coście zacz?

I było to wiadomo wszystkim, i Żydom i Grekom, którzy mieszkali w Efezie; i przypadł strach na nie wszystkie, i było uwielbione imię Pana Jeszu.

Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,

Początek dobrej nowiny o Jeszu Pomazańcu, Synu Boga.

 Wtedy podszedł do Niego kusiciel i powiedział: "Jeśli jesteś Synem Boga, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem".

 i mówi: "Jeśli jesteś Synem Boga, rzuć się w dół, jest napisane bowiem: 'Posłańcom swoim przykaże o Tobie i na rękach cię podniosą, byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień'."

I tak wrzasnęli: Co nam do Ciebie, Synu Boga? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?

Ci zaś, którzy byli w łodzi, pokłonili Mu się, mówiąc: Naprawdę jesteś Synem Boga!

Ten ujrzawszy Jeszu, zakrzyknął, i upadł przed nim, a głosem wielkim rzekł: Cóż ja mam z tobą, Jeszu, Synu Boga najwyższego? proszę cię, nie dręcz mię.