Jeszu podszedł i powiedział im: Dana mi została wszelka władza w niebie i na ziemi.

Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do końca eonu".

I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.

I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;

A wy jesteście świadkami tego.

I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.

A gdy obiad odprawili, rzekł Jeszu Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.

Rzekł mu Jeszu: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.

aż do tego dnia, w którym wydał polecenia posłańcom wybranym przez święte Tchnienie i został uniesiony w górę.

Przy nich także pojawiał się osobiście, dowodząc, że żyje. Po swoim cierpieniu przedstawiał im wiele dowodów i przez czterdzieści dni pozwalał się zobaczyć, jednocześnie nauczając o władzy Bożej.

I stało się, gdy się wypełniły dni, aby był wzięty w górę, że się on na to udał, aby szedł do Jeruzalemu.

I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.

I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.

A przed świętem wielkanocnem wiedząc Jeszu, iż przyszła godzina jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoje, którzy byli na świecie, aż do koóca umiłował je.

Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; i zasię opuszczam świat, a idę do Ojca.

Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.

 A teraz przywróć mi Ojcze chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał.

Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.

Gdy obserwowali Jego przemieszczenie do nieba, dwaj mężczyźni ubrani na biało stanęli przy nich.

Powiedzieli: Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, który został wzięty od was do nieba, wróci w taki sam sposób, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.

Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie.

którego niebo musi przyjąć aż do czasu przywrócenia wszystkiego, co od dawna Bóg wypowiedział przez usta swoich świętych proroków.

co pokazał na przykładzie Pomazańca, gdy wzbudził Go z martwych i posadził po swojej prawej stronie w niebiosach,

Wszystko poddał pod nogi Jego i ustanowił Go głową nad całym zgromadzeniem powołanych,

Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom.

A który zstąpił, ten jest, który i wstąpił wysoko nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.

 Będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem Jego istoty, zarządza wszystkim przez moc wypowiadanych słów. Po dokonaniu oczyszczenia z grzechów, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach.

Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jeszu, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania.

Gdzie przewodnik dla nas wszedł, Jeszu, stawszy się według porządku Melchisedekowego najwyższym kapłanem na wieki.

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Ale suma tego, co się mówi, ta jest: Iż takiego mamy najwyższego kapłana, który usiadł na prawicy stolicy wielmożności na niebiesiech;

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,

Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,

Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.

Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jeszu,

I kapłana wielkiego nad domem Bożym;

 Wpatrując się w Jeszu Przywódcę i Udoskonaliciela wiary, który przeciwko zaoferowanej Mu przyjemności wytrzymał krzyż hańby. Wzgardzony, po prawicy tronu Bożego zasiadł. 

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie, Władze i Moce.

Kto zwycięży, dam mu siedzieć z sobą na stolicy mojej, jakom i ja zwyciężył i usiadłem z Ojcem moim na stolicy jego.

Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.

A on będąc pełen Ducha Świętego, patrząc pilnie w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jeszu stojącego po prawicy Bożej.

I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone i Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożej.

 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Archontom, wszelkiej Władzy i Mocy.

Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie, Władze i Moce.

Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeźliby kto usłyszał głos mój i otworzył drzwi, wnijdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.