Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;

Odpowiedział: Tak. A gdy wchodził do domu, uprzedził go Jeszu, mówiąc: Jak myślisz Szymonie, od kogo władcy ziemscy pobierają podatek albo czynsz? Od własnych synów, czy od obcych?

Jednak żeby uniknąć skandalu, idź nad jezioro, zarzuć haczyk, weź pierwszą wyciągniętą rybę, otwórz jej pysk, a znajdziesz tam monetę. Zabierz ją i daj im za Mnie i za siebie.

Oddawajcież tedy każdemu, cobyście powinni: komu podatek, temu podatek, komu cło, temu cło, komu bojaźó, temu bojaźó; komu cześć, temu cześć.

Wszystkich szanujcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, władcę honorujcie.

i będziesz miłował Pana, twojego Boga, całym sercem, całą twoją duszą, z całej twojej myśli i z całej twojej siły.

Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich.

Lepiej jest nie ślubować, niżeli poślubiwszy co, nie oddać.

Nie dopuszczaj ustom twoim, aby do grzechu przywodziły ciało twoje, ani mów przed aniołem, że to jest błąd. Przeczże masz Boga gniewać mową swą, któryby wniwecz obrócił sprawę rąk twoich?

Syn ma w uczciwości ojca, a sługa pana swego; jaźlim tedy Ja ojcem, gdzież jest cześć moja? i jeźliżem Ja panem, gdzież jest bojaźó moja? mówi Pan zastępów wam, o kapłani! którzy lekce poważacie imię moje, a wszakże mówicie: W czemże lekce poważamy imię twoje?

Piotr i Jan, odpowiedzieli im: Czy z punktu widzenia Boga słuszne jest słuchać was bardziej niż Boga? Sami osądźcie.

Albowiem my nie możemy tego, cośmy widzieli i słyszeli, nie mówić.

Ani stawiajcie członków waszych orężem niesprawiedliwości grzechowi: ale stawiajcie siebie samych Bogu, jako z umarłych żywi, i członki wasze orężem sprawiedliwości Bogu.

Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę.

Azaż nie wiecie, iż ciało wasze jest kościołem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga? a nie jesteście sami swoi;

Albowiemeście drogo kupieni. Wysławiajcież tedy Boga w ciele waszym i w duchu waszym, które są Boże.

 Miłość Pomazańca trzyma nas razem w stwierdzeniu, że skoro Jeden umarł w zastępstwie za wszystkich, więc wszyscy umarli.

 A skoro za wszystkich umarł, to po to, by ci żyjący dzięki niemu, już dłużej nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;

Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

Słysząc tę odpowiedź, zdziwili się i odeszli.

Gdy tłumy to usłyszały, były pod wrażeniem Jego nauki.

Nikt Mu nie potrafił odpowiedzieć. Nikt też od tego dnia nie ośmielił się już Go pytać.

Ale jeźliby wszyscy prorokowali, a wszedłby który niewierny albo prostak, od wszystkich przekonany i od wszystkich sądzony bywa.

A tak skrytości serca tego bywają objawione, a on upadłszy na oblicze, pokłonili się Bogu, wyznawając, że Bóg jest prawdziwie w was.