Początek dobrej nowiny o Jeszu Pomazańcu, Synu Boga.

głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Panu; Jego ścieżki czyńcie prostymi.

Przychodzili do niego mieszkańcy ziemi judzkiej oraz wszyscy mieszkańcy Jeruszalem, a ci, którzy otwarcie wyznawali swoje uchybienia, byli przez niego zanurzani w rzece Jordan.

Głosił naukę: Idzie za mną mocniejszy niż ja, ktoś, przed kim nie jestem godny schylić się, by rozwiązać rzemyk u jego sandałów.

Pewnego dnia przybył z Nazaretu w Galilei Jeszu i został przez Jana zanurzony w Jordanie.

Z niebios rozległ się głos: Ty jesteś moim umiłowanym Synem, w Tobie znalazłem upodobanie.

Zapewniam was, że Elja już przyszedł, a zrobili z nim to, co chcieli, zgodnie z przepowiednią.

 W tym czasie przychodzi Jan Zanurzyciel głoszący na Pustyni Judzkiej,

 Jego dotyczą słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustkowiu: 'Przygotujcie drogę Pana, Jego ścieżki czyńcie prostymi'."

 Wówczas przychodzili do niego z Jeruszalem, z całej Judei i okolic Jordanu.

 Gdy zobaczył, że do zanurzenia przychodzi wielu faryzeuszów i saduceuszów, powiedział do nich: "Płody żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

 i nie myślcie, że możecie sobie wmawiać: Ojca mamy Awraama. Bo mówię wam, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Awraamowi.

 Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

 Wówczas Jeszu przybywa z Galilei nad Jordan, do Jana, aby dać się przez niego zanurzyć.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.

 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".

W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny,

Przemierzał więc całą okolicę Jordanu, głosząc zanurzenie skorygowania się ze względu na uwolnienie od uchybień.

Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra lub wzgórze zrównane, drogi krzywe niech się staną prostymi, a wyboiste gładkimi.

Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby dać się przez niego zanurzyć: Potomstwo żmijowe, kto wam pokazał jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

Już siekiera przyłożona jest do korzeni drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, jest wycinane i rzucane w ogień.

A on odpowiadając rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj udzieli temu, co nie ma; a kto ma pokarm niech także uczyni.

A on rzekł do nich: Nic więcej nie wyciągajcie nad to, co wam postanowiono.

A gdy lud oczekiwał, i myślili wszyscy w sercach swych o Janie, jeśliby snać on nie był Chrystusem,

Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i zgromadzi pszenicę do gumna swego, ale plewy spali ogniem nieugaszonym.

A Herod Tetrarcha, będąc strofowany od niego dla Herodyjady, żony Filipa, brata jego, i dla wszystkich złych spraw, które czynił Herod.

Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan.

Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o tej światłości.

Jan świadczył o nim, i wołał, mówiąc: Tenci był, o którymem powiadał: Który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię; bo pierwej był niż ja.

 Podczas gdy prawo przez Mojżesza przekazano, to łaska i prawda pojawiły się dzięki Pomazańcowi Jeszu.

A toć jest świadectwo Janowe, gdy posłali Żydzi z Jeruzalemu kapłany i Lewity, aby go pytali: Ty ktoś jest?

I pytali go: Cóżeś tedy? Elijasześ ty? A on rzekł: Nie jestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie jestem.

Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Paóską, jako powiedział Izajasz prorok.

I pytali go i rzekli mu: Czemuż tedy chrzcisz, jeźliżeś ty nie jest Chrystus, ani Elijasz, ani prorok?

Tenci jest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ja nie jest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia jego.

A nazajutrz ujrzał Jan Jeszu idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

A jam go nie znał; ale aby był objawiony Izraelowi, dlategom ja przyszedł, chrzcząc wodą.

A jam go nie znał; ale który mię posłał chrzcić wodą, ten mi rzekł: Na kogo byś ujrzał Ducha zstępującego i zostającego na nim, tenci jest, który chrzci Duchem Świętym.

Nazajutrz zasię stał Jan i dwaj z uczniów jego.

Wszczęła się tedy gadka między uczniami Janowymi i między Żydami o oczyszczaniu.

Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.

Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieóca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieócowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest.

Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie jest.

Kto przyjmuje świadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg jest prawdziwy.

Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.