Powiedział do niej: Córko, wiara twoja uratowała cię, idź w pokoju i bądź uwolniona od tej udręki.

Jeszu odwrócił się, zobaczył ją i powiedział: Odwagi, córko, twoja wiara cię ocaliła. I od tej godziny kobieta była uwolniona od swojej dolegliwości.

Gdy wszedł do domu, przystąpili do Niego niewidomi, wówczas spytał ich Jeszu: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli Mu: Tak, Panie!

I otworzyły się ich oczy. A Jeszu nakazał im surowo, mówiąc: Uważajcie, niech nikt się o tym nie dowie!

Wówczas Jeszu, odpowiedział jej: Kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, zgodnie z twoim pragnieniem. W tym momencie jej córka wyzdrowiała.

I rzekł do niewiasty: Wiara twoja ciebie zbawiła. Idźże w pokoju.

I rzekł im: Ktobykolwiek przyjął to dzieciątko w imieniu mojem, mnie przyjmuje; a ktobykolwiek mnie przyjął, przyjmuje onego, który mię posłał: albowiem kto jest najmniejszy między wszystkimi wami, tenci będzie wielkim.

Ponownie położył ręce na jego oczy i wówczas gdy je otworzył, zaczął widzieć wszystko wyraźnie.

Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.

Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłych; Pan miłuje sprawiedliwych.

I usłyszą dnia onego głusi słowa ksiąg, a z mroku i z ciemności oczy ślepych patrzać będą.

Ale cisi nader się rozweselą w Panu, a ubodzy ludzie rozweselą się w Świętym Izraelskim.

Tedy się otworzą oczy ślepych, a uszy głuchych tworzone będą.

I powiodę ślepych drogą, której nie znali, a ścieszkami, o których nie wiedzieli, poprowadzę ich; obrócę przed nimi ciemności w światłość, a co nierównego, w równinę. Toć jest, co im uczynię, a nie opuszczę ich.

O głusi! słuchajcie; a wy ślepi! przejrzyjcie, abyście widzieli.

Niewidomi odzyskują wzrok i unieruchomieni chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest dobra nowina,

Wówczas  przyprowadzono człowieka, który z powodu demona był ślepy i głuchoniemy. Uzdrowił go tak, że głuchoniemy mówi i widzi.

Podeszli do Niego w świątyni niewidomi i kulawi, a On ich uzdrowił.

 Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata".

I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, co się wykłada posłany. Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

Podszedł więc i wziął ją za rękę, a następnie podniósł; wówczas jej gorączka opadła i zaczęła im usługiwać.

I niektóre niewiasty, które był uzdrowił od duchów złych i od niemocy ich, jako Maryja, którą zwano Magdaleną, z której było siedm dyjabłów wyszło;

I Joanna, żona Chuzego, urzędnika Herodowego, i Zuzanna, i inszych wiele, które mu służyły z majętności swoich.