Podobnie Syn człowieczy nie przyszedł, żeby Mu służono, ale żeby służyć i oddał swoje życie na okup za wielu.

Lecz wy nie tak: owszem kto największy jest między wami, niech będzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, będzie jako ten, co służy.

Bo któryż większy jest? Ten, co siedzi, czyli ten, co służy? Izali nie ten, co siedzi? Alem ja jest w pośrodku was jako ten, co służy.

Ponieważem ja tedy umył nogi wasze, Pan i nauczyciel, i wyście powinni jedni drugim nogi umywać.

Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jeszu.

 Ale pozbawił się mocy, przyjmując kształt niewolnika, stał się podobny do ludzi. Z wyglądu stał się człowiekiem. 

A choć był Synem Bożym, wszakże z tego, co cierpiał, nauczył się posłuszeóstwa.

Takci się Panu upodobało zetrzeć go, i niemocą utrapić, aby położywszy ofiarą za grzech duszę swą, ujrzał nasienie swoje, przedłużył dni swoich; a to, co się podoba Panu, przez rękę jego aby się szczęśliwie wykonało.

Przetoż mu dam dział dla wielu, aby się dzielił korzyścią z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoję, a z przestępcami policzon będąc, on sam grzech wielu odniósł, i za przestępców się modlił.

Siedmdziesiąt tego dni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zagładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzienie sprawiedliwości wiecznej, i na zapieczętowanie widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych.

A po onych sześćdzesięciu i dwóch tygodniach zabity będzie Mesyjasz, wszakże mu to nic nie zaszkodzi; owszem, to miasto i tę świątnicę skazi lud wodza przyszłego, tak, że koniec jego będzie z powodzią, i aż do skoóczenia wojny będzie ustawiczne pustoszenie.

 Albowiem on tego, który nie znał uchybienia, za nas uchybieniem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

 Pomazaniec nas wykupił z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem, jak napisano: "Przeklęty każdy wiszący na drzewie".

Który by dom swój dobrze rządził, który by dziatki miał w posłuszeóstwie ze wszelaką uczciwością;

 Nie nowonawrócony, żeby nie popadł w pychę i nie stał się godny sądu wyroku oszczerczego.

Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków.

ale najcenniejszą krwią Pomazańca jakby baranka niewinnego i niesplamionego.