Powiedziano też: Ktokolwiek oddaliłby swoją żonę, niech jej da pismo rozwodowe.

 Ja wam natomiast mówię, że każdy, kto oddala swoją żonę, poza sprawą nierządu — naraża ją na cudzołóstwo — a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa.

Zapewniam was: Ktokolwiek odprawiłby swoją żonę z innego powodu niż niemoralność i połączyłby się z inną, dopuszcza się zdrady.

Wszelki, który opuszcza żonę swoję, a inną pojmuje, cudzołoży; a kto od męża opuszczoną pojmuje, cudzołoży.

Przetoż tedy, póki mąż żyje, będzie zwana cudzołożnicą, jeźliby żoną inszego męża została; a jeźliby mąż jej umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, choćby się inszego męża żoną stała.

Żona własnego ciała swego w mocy nie ma, ale mąż; także też i mąż własnego ciała swego w mocy nie ma, ale żona.

Tym zasię, którzy są w stanie małżeóskim, rozkazuję nie ja, ale Pan, mówiąc: Żeby się żona od męża nie odłączała.

Ale jeźliby się też odłączyła, niechajże zostaje bez męża, albo niech się z mężem pojedna, a mąż żony niechaj nie opuszcza.

 Małżeństwo niech będzie przez wszystkich otaczane szacunkiem, a pożycie małżonków bez skazy; Bóg zaś osądzi rozwiązłych i cudzołożnych.